ผลการค้นหา

โลกุตรภูมิ

หมายถึง[โลกุดตะระ-] น. ภูมิที่พ้นจากโลก; ระดับจิตใจของพระอริยบุคคล.

พรหมโลก

หมายถึง[พฺรมมะ-] น. โลกของพระพรหม; ภูมิเป็นที่สถิตของพระพรหม.

รูปภพ

หมายถึง[รูบปะพบ] น. ภพของผู้ที่ได้รูปฌาน ๔, รูปภูมิ ก็ว่า.

contour interval

แปลว่าขนาดชั้นความสูง : ความแตกต่างระดับระหว่างเส้นความสูงในแผนที่ภูมิปรเทศ

ทัศนวิสัย

หมายถึง(ภูมิ) น. ระยะทางไกลที่สุดซึ่งสามารถมองเห็นวัตถุด้วยตาเปล่าและบอกได้ว่าวัตถุนั้นเป็นอะไร.

ภูมิอากาศที่เหมือนฤดูใบไม้ผลิตลอดปี

ภาษาญี่ปุ่น常春

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとこはる

แนวหน้า (ในสนามรบ),เส้นแบ่งสภาพภูมิอากาศ

ภาษาญี่ปุ่น前線

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぜんせん

ชอบอวดภูมิความรู้, ชอบอ้างอิงสำนวนโบราณ

ภาษาจีน掉书袋

ภูมิคุ้มกัน

หมายถึง[พูม-] น. สภาพที่ร่างกายมีแรงต่อต้านเชื้อโรคที่เข้าสู่ร่างกาย, ภูมิต้านทาน ก็เรียก.

เซรุ่ม

หมายถึงน. ของเหลวสีเหลืองใสที่สกัดจากเลือดสัตว์ เช่น ม้า กระต่าย ซึ่งทำให้เกิดภูมิต้านทานเชื้อโรค แล้วนำมาฉีดในคนเพื่อให้เกิดภูมิต้านทานเชื้อโรคนั้น. (อ. serum).

สถานที่ที่มีลักษณะพื้นภูมิเป็นเวิ้งแต่บริเวณรอบ ๆ สูง

ภาษาจีน坞

ทำเล

หมายถึงน. ถิ่นที่, ตำบล, ภูมิที่ตั้ง, (มักใช้แก่แหล่งทำมาหากิน) เช่น ทำเลการค้า.