ผลการค้นหา

อักขร,อักขร-,อักขระ

หมายถึง[อักขะหฺระ-] น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).

ทาร,ทาร-

หมายถึง[ทาระ-] (แบบ) น. เมีย เช่น ทารทาน คือ การให้เมียเป็นทาน. (ป., ส.).

ป.ว.

ย่อมาจากโรงเรียนปัญญาวรคุณ กรุงเทพมหานคร

ต.อ.พ.ร.

ย่อมาจากโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ รัชดา กรุงเทพมหานคร

อ.ร.ว.กทม

ย่อมาจากโรงเรียนอุบลรัตนราชกัญญาราชวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร กรุงเทพมหานคร

จัตุร,จัตุร-

หมายถึง[จัดตุระ-] ว. สี่. (ส. จตุร; ป. จตุ).

sculptor

แปลว่าประติมากร

พีร,พีร-

หมายถึง[พีระ-] น. ผู้เพียร, ผู้กล้า, นักรบ. (ป., ส. วีร).

ปรารภ

คำบาลีป+อา+รภ

คำสันสกฤตปฺร+อา+รภ

อ

หมายถึง[อะ] เป็นอักษรใช้นำหน้าคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บอกความปฏิเสธหรือตรงกันข้าม แปลว่า ไม่ หรือ ไม่ใช่ เช่น อศุภ (ไม่งาม) อธรรม (ไม่ใช่ธรรม); ใช้เป็น อน เมื่ออยู่หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อเนก (อน + เอก) อนาจาร (อน + อาจาร). (ป., ส.).

ธนุ,ธนุรญ

หมายถึง(แบบ) น. ธนู. (ป.).