ตัวกรองผลการค้นหา
ท
หมายถึง[ทะ] ใช้เป็นคำนำหน้านาม แปลว่า คน, ผู้, เช่น ทนาย ทแกล้ว.
ท.๑
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาล ๑ (สว่างวิทยา) จังหวัดหนองคาย
ย่อมาจากโรงเรียน ที โอ เอ วิทยา (เทศบาล ๑ วัดคำสายทอง) จังหวัดมุกดาหาร
ท.๒
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาลปากพนัง๒ จังหวัดนครศรีธรรมราช
ท.๓
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาล ๓ บ้านเหล่า จังหวัดอุดรธานี
ท.๔
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาล ๔ (วัดบำรุงธรรม) จังหวัดสระบุรี
ท.๕.
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาล ๕ เทศบาลนครแม่สอด จังหวัดตาก
ท.๖
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาล ๖ (วัดศรีมงคล) จังหวัดปราจีนบุรี
ร
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร ตัวหลังเป็นตัวสะกด เช่น กรรไตร (กันไตฺร) ยรรยง (ยันยง) และเมื่อสะกดพยัญชนะที่ไม่มีสระอื่นเกาะต้องอ่านเหมือนมีสระ ออ อยู่ด้วย เช่น กร (กอน) กุญชร (กุนชอน), ถ้าตามพยัญชนะอื่น แต่มิได้ทำหน้าที่เป็นตัวสะกดและมีคำอื่นตาม พยัญชนะที่อยู่หน้าตัว ร มักออกเสียง ออ และตัว ร ออกเสียง อะ เช่น จรลี (จอ-ระ-ลี) หรดี (หอ-ระ-ดี).
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาล ๑ (บ้านในเมือง) จังหวัดเพชรบูรณ์
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาล ๑ (เอ็งเสียงสามัคคี) เทศบาลนครหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
ย่อมาจากโรงเรียนเทศบาล ๑ (วัดทองพุ่มพวง) จังหวัดสระบุรี