ผลการค้นหา

คนมักโกรธย่อมมีผิวพรรณไม่งาม

คนโกรธจะผลาญสิ่งใด แม้สิ่งนั้นทำยาก ก็เหมือนทำง่าย

คนโลภไม่รู้ทันว่าความโลภนั้น เป็นภัยที่เกิดขึ้นภายในตัวเอง

ตัณหายังคนให้เกิด จิตของเขาย่อมวิ่งพล่านไป สัตว์ยังท่องเที่ยวไป จึงไม่พ้นจากทุกข์

ตัณหายังคนให้เกิด จิตของเขาย่อมวิ่งพล่าน สัตว์ยังท่องเที่ยวไป จึงมีทุกข์เป็นภัยใหญ่

ผู้ใดไม่รู้ ย่อมก่ออุปธิ ผู้นั้นเป็นคนเขลา เข้าถึงทุกข์บ่อย ๆ เพราะฉะนั้น ผู้รู้เห็นแดนเกิดแห่งทุกข์ จึงไม่ควรก่ออุปธิ

อย่าสมาคมกับคนพาลซึ่งเป็นดังศัตรูทุกเมื่อ

คบคนดี ก็พลอยมีส่วนดีด้วย

คนเป็นมิตรแต่ปากก็มี

ผู้ไม่คบหาคนชั่ว ย่อมได้รับสุขแต่ส่วนเดียว

มีศัตรูเป็นบัณฑิต ดีกว่ามีมิตรเป็นคนพาล

สมาคมกับคนพาลย่อมนำทุกข์มาให้