ตัวกรองผลการค้นหา
สำนวนที่รวมเสียงที่คล้ายกันไว้ด้วยกัน (เมื่อพูดเร็วๆจะทำให้ผิดพลาดได้) เช่น เช้ากินผัดฟัก เย็นกินฟักผัด
ภาษาจีน拗口令
ทุกขสมุทัย
หมายถึง[ทุกขะสะหฺมุไท] น. เหตุให้เกิดทุกข์, เป็นชื่อของอริยสัจข้อที่ ๒. (ป.).
ไทย,ไทย-,ไทย-
หมายถึง[ไทยะ-] (แบบ) ว. ควรให้, ใช้ประกอบเป็นคำนำหน้าสมาส. (ป. เทยฺย).
นามไธย
หมายถึง[นามมะไท] น. ชื่อตั้ง, ทินนาม (เช่นนามบรรดาศักดิ์). (ป. นามเธยฺย).
เครื่องพระสุคนธ์
หมายถึงเครื่องหอม เช่น น้ำอบ น้ำหอม น้ำปรุง แป้งผัดหน้า แป้งกระแจะ ฯลฯ
แป้งแข็ง
หมายถึงน. แป้งผัดหน้าที่อัดเป็นก้อนแน่นหรือเป็นแผ่น มักบรรจุในตลับ.
ขอนาสิ โกเร็ง 1 จาน (ข้าวผัด-อินโดนีเซีย)
ภาษาเขมรសូមណាសិ កូរេ៉ង(បាយឆាឥណ្ឌូនេសីុ)
ไฟแรง (หมายถึงไฟที่ใช้ปรุงอาหาร หรือผัดกับข้าว)
ภาษาจีน武火
เนื้อหมูที่หั่นเป็นชิ้นบางๆสำหรับทอดหรือผัดกิน
ภาษาจีน猪排
กลาตันที่เป็นข้าวผัดราสซอสขาวอบ
ภาษาญี่ปุ่นドリア
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นドリア
หทัย
หมายถึง[หะไท] น. หัวใจ, ใจ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระหทัย. (ป.; ส. หฺฤทย).