ผลการค้นหา

เสียงเอื้อน , เสียงกลมกล่อม

ภาษาจีน滑音

เสียงแปร่ง,เสียงเพี้ยน,เสียงเหน่อ

ภาษาญี่ปุ่น訛

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นなまり

mouth

แปลว่ากดด้วยปาก, กัด, ถูด้วยปาก

หอน

หมายถึงก. ร้องเสียงยาวโหยหวน (ใช้แก่หมา), (ปาก) เสียงวี้ดหรือกรี๊ดจากเครื่องยนต์หรือเครื่องขยายเสียงเป็นต้น.

สำนาน

หมายถึงน. เสียง, เสียงพูด.

อึ๊ก ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสะอึก.

ประเปรี้ยง

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฟ้าผ่า.

ฟิด

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงจาม.

gruff

แปลว่า(เสียง) แหบ, (เสียง) ห้าว

brattle

แปลว่าเสียงอึกทึก, เสียงโครมคราม

be out of earshot of

แปลว่าไกลจากเสียงของ, ห่างจากเสียงของ

bellow out

แปลว่าตะโกนเสียงดัง, ร้องเสียงดัง