ตัวกรองผลการค้นหา
สาทร
หมายถึง[-ทอน] ก. เอื้อเฟื้อ, เอาใจใส่. (ป., ส.).
รักข์,รักขา
หมายถึงก. รักษ์, รักษา. (ป.; ส. รกฺษ).
รุหะ,รูหะ
หมายถึงก. งอก, งาม, เจริญ. (ป., ส.).
ปุจฉา
หมายถึง[ปุดฉา] ก. ถาม เช่น ขอปุจฉาพระคุณเจ้า. (ป.).
อาคันตุก,อาคันตุก-,อาคันตุกะ
หมายถึง[อาคันตุกะ-] น. แขกผู้มาหา. (ป., ส.).
ประทบ
หมายถึง(กลอน) ก. กระทบ เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).
บงก,บงก-,บงก์
หมายถึง(แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).
ป
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป ที่ขึ้นต้นของคำหรือพยางค์ในภาษาบาลีและสันสกฤตมักแผลงมาเป็นตัว บ ในภาษาไทย เช่น ปท ปิตา เป็น บท บิดา.
ป.
ย่อมาจากภาษาปาลิ หรือภาษาบาลี
ย่อมาจากโรงเรียนวัดประทุมทายการาม นครศรีธรรมราช
สันทิฐิก,สันทิฐิก-
หมายถึง[สันทิดถิกะ-] (แบบ) ว. ควรเห็นเอง, เป็นคุณของพระธรรมอย่างหนึ่ง. (ป. สนฺทิฏฺิก; ส. สานฺทฺฤษฺฏิก).
ประกฤษฎิ์
แปลว่าปราชญ์ ผู้ฉลาด