ผลการค้นหา

การคว่ำ(คู่ต่อสู้),การต่อย(คู่ต่อสู้)คว่ำ

ภาษาญี่ปุ่น打倒

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นだとう

บริพาชก

หมายถึง[บอริพาชก] (แบบ) น. ปริพาชก, นักบวชผู้ชายนอกพระพุทธศาสนาประเภทหนึ่งในอินเดีย. (ป. ปริพฺพาชก).

ตีอกชกตัวและร้องไห้ฟูมฟาย

ภาษาจีน椎心泣血

Familiarity breeds contempt

หมวดเล่นกับหมา หมาเลียปาก เล่นกับสาก สากต่อยหัว

ติดหมัด

หมายถึงว. ทันทีทันใด (เลียนจากภาษามวย คือต่อยไปแล้วบวมหรือโนตามหมัดขึ้นมา).

หน้าแง

หมายถึงน. ส่วนของหน้าตรงหว่างคิ้ว เช่น นักมวยถูกชกหน้าแง.

knockout

แปลว่าหมัดที่ชกคู่ต่อสู้ให้ล้มลง, หมัดน๊อคเอาท์

สะเปะสะปะ

หมายถึงว. ไม่ตรงเป้า เช่น ชกต่อยสะเปะสะปะ, ไม่ตรงทาง เช่น คนเมาเดินสะเปะสะปะ, ไม่เป็นระเบียบ เช่น นอนแขนขาก่ายกันสะเปะสะปะ, อาการที่พูดเลอะเทอะเรื่อยเจื้อยไม่มีประเด็น เช่น พูดสะเปะสะปะ.

1.ต่อยกัด 2.ถาม,ถามย้ำ

ภาษาจีน叮

ตี, ฟาด, ชก ,ทุบ, เล่น, ตี

ภาษาเกาหลี치다

จับเปาะ

หมายถึง(สำ) ว. ตรงเป้า เช่น ต่อยจับเปาะเข้าที่ปลายคาง.

dash

แปลว่าชนหรือตีอย่างรุนแรง, ทุบ, ตี, ต่อย, ขว้าง, โยน, กระแทก, ฟาด