ตัวกรองผลการค้นหา
จับเปาะ
หมายถึง(สำ) ว. ตรงเป้า เช่น ต่อยจับเปาะเข้าที่ปลายคาง.
จับมือ
หมายถึงก. ทักทายตามธรรมเนียมตะวันตกโดยบุคคล ๒ คน ประสานมือขวาของกันและกันแล้วเขย่า, เรียกอาการที่ครูสอนโดยจับมือผู้เริ่มเรียนให้ทำตามในการสอนบางวิชาเช่น ฟ้อนรำ ดนตรี หรืองานฝีมือบางอย่าง เช่น จับมือรำ จับมือตีระนาด, โดยปริยายหมายถึงร่วมมือกัน เช่น ชาวบ้านจับมือกันพัฒนาแหล่งน้ำ.
การจับสลาก
ภาษาญี่ปุ่น籤引
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくじびき
ลื่น,จับไม่ได้
ภาษาญี่ปุ่นぬらりくらり
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぬらりくらり
การจับแมลงวัน
ภาษาญี่ปุ่น蝿取り
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはえとり
ภาษาญี่ปุ่น籤引き
การจับได้น้อย
ภาษาญี่ปุ่น不漁
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふりょう
ให้ถือ,ให้จับ
ภาษาญี่ปุ่น取らす
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとらす
จับจ้อง
ภาษาเกาหลี주목하다
จับฉลาก
ภาษาเกาหลี제비뽑다
จับตัว
ภาษาเกาหลี체포하다, 잡다
จับปลา
ภาษาเกาหลี고기 잡다