ผลการค้นหา

ปาวกะ

หมายถึง[-วะกะ] (แบบ) น. ไฟ. (ป., ส.).

ปาษาณ

หมายถึง[ปาสาน, ปาสานะ] (แบบ) น. หิน. (ส.; ป. ปาสาณ).

ปาส

หมายถึง[ปาสะ, ปาด] (แบบ) น. บาศ, บ่วง. (ป.; ส. ปาศ).

ปาหี่

หมายถึงน. การแสดงกลหรือกายกรรมของนักแสดงเร่ร่อนตามที่ต่าง ๆ. (จ.).

เป็นปากเสียง

หมายถึงก. โต้เถียง เช่น เป็นปากเสียงกัน, พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น หนังสือพิมพ์เป็นปากเสียงของประชาชน, เป็นปากเป็นเสียง ก็ว่า.

เปา

หมายถึงน. ปม, ปุ่ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปม เป็น ปมเปา.

ผ้าเช็ดปาก

หมายถึงน. ผ้าแดงหรือผ้าแดงสลับเหลืองเป็นตา ๆ สำหรับคนกินหมากใช้เช็ดปาก.

ฝีปาก

หมายถึงน. คารมของผู้กล่าว, ราชาศัพท์ว่า ฝีพระโอษฐ์.

พลั้งปาก

หมายถึงก. พูดไปโดยไม่ทันคิด.

ภาษาปาก

หมายถึงน. ภาษาพูดที่แสดงความคุ้นเคย ไม่เหมาะที่จะใช้เป็นพิธีรีตอง เช่น ตาแป๊ะ ตะบี้ตะบัน เทน้ำเทท่า.

Lyceum

แปลว่าห้องปาฐกถา

valve seat

แปลว่าบ่อลิ้นเครื่องยนต์, ปากช่องที่ลิ้นพัก