ค้นเจอ 3,966 รายการ

อาสูร

หมายถึง[-สูน] (โบ) ก. สงสาร เช่น อาสูรสองหลานเอย ย่อมเสวยเคยข้าวสาลี. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์ กลบทเก่า); เอ็นดู; กังวล. (ข. อาสูร ว่า สงสาร, น่าอนาถ).

(คน)ไม่มีหัวใจ,ใจดำ,ไม่สงสารเห็นใจ,ไม่มีความรู้สึก

ภาษาญี่ปุ่น無情

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นむじょう

n

เรื่องน่าสลด,น่าเศร้าใจ,น่าสงสาร,น่ารันทด,หดหู่,น่าสังเวช,น่าเวทนา

ภาษาญี่ปุ่น惨澹

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさんたん

adj-t

เรื่องน่าสลด,น่าเศร้าใจ,น่าสงสาร,น่ารันทด,หดหู่,น่าสังเวช,น่าเวทนา

ภาษาญี่ปุ่น惨憺

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさんたん

adj-t

บุคคลที่น่าสงสาร(มีความหมายลักษณะเหยียดหยาม), น่าสมเพส

ภาษาจีน可怜虫

กระสินธุ

หมายถึง(โบ; กลอน) น. แม่นํ้า เช่น กระแสกระสินธุสงสาร. (อุเทน). (กระ + ป., ส. สินฺธุ).

กำลูน

หมายถึง(โบ) ว. น่ากรุณา, น่าเอ็นดู, น่าสงสาร, เช่น ครั้นเห็นยิ่งระทดกำลูนสลดชีวา. (ม. คำหลวง มัทรี). (ป. กลูน).

กัปนก

หมายถึง[กับปะหฺนก] (แบบ) ว. กำพร้า, น่าสงสาร, เช่น อันว่าพราหมณชรา ชีณกัปนก. (ม. คำหลวง ชูชก). (ป. กปณก).

ตีลูกซึม

หมายถึงก. ทำเฉย ๆ เหมือนไม่รู้เรื่อง, แสร้งทำหน้าซึมเศร้าเพื่อให้สงสารหรือเห็นอกเห็นใจ.

หัวอกหัวใจ

หมายถึงน. สภาพจิตใจที่น่าสงสารหรือน่าเห็นใจเป็นต้น เช่น นั่งก็ไม่เป็นสุข นอนก็ไม่เป็นสุข หัวอกหัวใจมันร้อนรุ่มไปหมด.

รักคนเฒ่าคนแก่และสงสารคนยากจน, กตัญญู, มีน้ำใจโอบอ้อมอารี

ภาษาจีน惜老怜贫

ละห้อย

หมายถึงว. อาการที่พูดเว้าวอนด้วยน้ำเสียงอ่อย ๆ ก่อให้เกิดความสงสารเห็นอกเห็นใจ เช่น เสียงละห้อย; โศกเศร้าเพราะความผิดหวังหรือคิดถึง เช่น หน้าละห้อย.