ตัวกรองผลการค้นหา
อาสูร
หมายถึง[-สูน] (โบ) ก. สงสาร เช่น อาสูรสองหลานเอย ย่อมเสวยเคยข้าวสาลี. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์ กลบทเก่า); เอ็นดู; กังวล. (ข. อาสูร ว่า สงสาร, น่าอนาถ).
(คน)ไม่มีหัวใจ,ใจดำ,ไม่สงสารเห็นใจ,ไม่มีความรู้สึก
ภาษาญี่ปุ่น無情
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นむじょう
เรื่องน่าสลด,น่าเศร้าใจ,น่าสงสาร,น่ารันทด,หดหู่,น่าสังเวช,น่าเวทนา
ภาษาญี่ปุ่น惨澹
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさんたん
ภาษาญี่ปุ่น惨憺
บุคคลที่น่าสงสาร(มีความหมายลักษณะเหยียดหยาม), น่าสมเพส
ภาษาจีน可怜虫
กระสินธุ
หมายถึง(โบ; กลอน) น. แม่นํ้า เช่น กระแสกระสินธุสงสาร. (อุเทน). (กระ + ป., ส. สินฺธุ).
กำลูน
หมายถึง(โบ) ว. น่ากรุณา, น่าเอ็นดู, น่าสงสาร, เช่น ครั้นเห็นยิ่งระทดกำลูนสลดชีวา. (ม. คำหลวง มัทรี). (ป. กลูน).
กัปนก
หมายถึง[กับปะหฺนก] (แบบ) ว. กำพร้า, น่าสงสาร, เช่น อันว่าพราหมณชรา ชีณกัปนก. (ม. คำหลวง ชูชก). (ป. กปณก).
ตีลูกซึม
หมายถึงก. ทำเฉย ๆ เหมือนไม่รู้เรื่อง, แสร้งทำหน้าซึมเศร้าเพื่อให้สงสารหรือเห็นอกเห็นใจ.
หัวอกหัวใจ
หมายถึงน. สภาพจิตใจที่น่าสงสารหรือน่าเห็นใจเป็นต้น เช่น นั่งก็ไม่เป็นสุข นอนก็ไม่เป็นสุข หัวอกหัวใจมันร้อนรุ่มไปหมด.
รักคนเฒ่าคนแก่และสงสารคนยากจน, กตัญญู, มีน้ำใจโอบอ้อมอารี
ภาษาจีน惜老怜贫
ละห้อย
หมายถึงว. อาการที่พูดเว้าวอนด้วยน้ำเสียงอ่อย ๆ ก่อให้เกิดความสงสารเห็นอกเห็นใจ เช่น เสียงละห้อย; โศกเศร้าเพราะความผิดหวังหรือคิดถึง เช่น หน้าละห้อย.