ตัวกรองผลการค้นหา
เขี้ยว
หมายถึงน. ฟันแหลมคมสำหรับฉีกเนื้อและอาหาร อยู่ระหว่างฟันหน้ากับกราม, ราชาศัพท์ว่า พระทาฐะ หรือ พระทาฒะ, (ถิ่น-พายัพ) ฟัน.
ภาษาจีน犬齿
หมดเขี้ยวหมดงา,หมดเขี้ยวหมดเล็บ
หมายถึง(สำ) ก. หมดอำนาจวาสนา, สิ้นฤทธิ์, สิ้นเขี้ยวสิ้นเล็บ ก็ว่า.
เล็บ
หมายถึงน. สิ่งซึ่งมีลักษณะแข็งอย่างเขาสัตว์อยู่ปลายนิ้ว สำหรับป้องกันส่วนของปลายนิ้วหรือหยิบจับเป็นต้น.
พระทาฐะ , พระทาฒะ
หมายถึงเขี้ยว
ถอดรหัส
หมายถึงก. ถอดสารลับออกเป็นภาษาสามัญ.
ภาษาญี่ปุ่น生爪
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นなまづめ
ภาษาญี่ปุ่น爪
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นつめ
ภาษาเขมรក្រចក
ภาษาเวียดนามMóng tay
ภาษาญี่ปุ่นネール
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นネール
canine
แปลว่าเขี้ยว