ผลการค้นหา

สู้ปาก,สู้ฝีปาก

หมายถึงก. เถียงกัน เช่น สู้ปากเขาไม่ได้, สู้สีปาก ก็ว่า.

ปาก

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ ที่อยู่ในบริเวณปาก เช่น ปากเปื่อย; ขอบช่องแห่งสิ่งต่าง ๆ เช่น ปากหม้อ ปากไห; ต้นทางสำหรับเข้าออก เช่น ปากช่อง ปากตรอก; กลีบดอกกล้วยไม้คล้ายรูปกรวยหรือหลอดที่อยู่ตรงกลางเป็นที่อยู่ของเกสร, กระเป๋า ก็เรียก; ใช้เป็นลักษณนามของสิ่งบางอย่างเช่นแหอวนหรือพยานบุคคล เช่น แหปากหนึ่ง อวน ๒ ปาก พยาน ๓ ปาก. ก. พูด เช่น ดีแต่ปาก.

teetotalism

แปลว่าการงดเหล้า, การถือศีลข้อห้า

พระหัตถ์

หมายถึงมือ

หลังพระหัตถ์

หมายถึงหลังมือ

the back of the hand

แปลว่าหลังมือ

หันหน้าเข้าวัด

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งหน้าเข้าวัดเพื่อถือศีลฟังเทศน์เป็นต้น.

holder

แปลว่ามือ

ฟาย

หมายถึงก. เอาอุ้งมือตัก.

จีบปาก,จีบปากจีบคอ

หมายถึงก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.

โบกมือ

หมายถึงก. แกว่งมือทำสัญญาณ.

ปากเป็นชักยนต์

หมายถึง(สำ) ก. ว่ากล่าวสั่งสอนไม่รู้จักหยุด.