ตัวกรองผลการค้นหา
เบิกแว่นเวียนเทียน
หมายถึงก. เริ่มทำพิธีจุดเทียนที่ติดบนแว่นเวียนเทียนแล้วส่งกันต่อ ๆ ไปโดยรอบในการทำขวัญ.
คันฉ่อง
หมายถึงกระจกมีคันถือ แว่นโลหะขัดเงามีด้าม ใช้เป็นกระจกส่องหน้า
ข้าวตอกตั้ง
หมายถึงน. ชื่อของหวานทำด้วยข้าวตอกคลุกนํ้าตาลและมะพร้าว ทำเป็นแว่น ๆ เกลือกแป้ง.
รัฐ
คำบาลีรฏฺฐ
คำสันสกฤตราษฺฏร
กระจก
หมายถึงกระจกเงา กระจกสำหรับส่องดูเงาหน้า เรียก กระจก แว่นแยงเงา ก็ว่า.
ไตร่ตรอง
หมายถึงคิดทบทวน ตริตรอง อย่างว่า ไว้แก่ไตร่ตรองปุนแว่นแยง ยามแค้น (สังข์).
ขันเหม
หมายถึงน. ขันชนิดที่เล็กกว่าขันเชิงเล็กน้อย ใส่ข้าวสารไว้ในขันสำหรับปักแว่นเวียนเทียน.
มคธ
หมายถึง[มะคด] น. ชื่อแคว้นใหญ่ในอินเดียครั้งพุทธกาล ในบัดนี้เรียกว่า พิหาร. (ป., ส.).
แคว้นการปกครองในสมัยเอโดะ มีไดเมียวเป็นเจ้าครองนคร
ภาษาญี่ปุ่น藩
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはん
ชาวชนบทไม่ได้รับการพิทักษ์รักษา ถูกกดขี่ด้วยค่าธรรมเนียมโดยไม่ชอบธรรม กลางคืนโจรปล้น กลางวันข้าราชการข่มเหง ในแว่นแคว้นผู้ปกครองชั่วร้าย ย่อมมีคนอาธรรม์มากมาย
ผักแว่น
หมายถึงน. (๑) (ถิ่น-ตราด) ต้นบัวบก. [ดู บัวบก (๑)]. (๒) ดู แว่น ๒ (๑).
glasses
แปลว่ากระจกแว่น, กระจกเลนส์, กล้องจุลทัศน์, กระจกหน้าปัทม์, เกล็ดบานหน้าต่างหรือประตูที่ทำด้วยกระจก