ผลการค้นหา

คำไวพจน์ เท้า มีอะไรบ้าง

ตกปลอก

หมายถึงก. สวมปลอกที่ตีนคู่หน้าของช้าง เพื่อไม่ให้ไปหากินไกลหลังจากที่ใช้งานแล้ว.

เสียมือเสียตีน,เสียมือเสียเท้า

หมายถึงก. สูญเสียมือและตีนไป, สูญเสียมือและเท้าไป, โดยปริยายหมายถึงเสียบุคคลที่รับใช้ใกล้ชิดหรือไว้วางใจไป เช่น เด็กคนนี้รับใช้ใกล้ชิดจนรู้ใจท่านสมภารมานาน ตายไปก็เท่ากับท่านเสียมือเสียตีนไป.

paw foot

แปลว่าปลายขาโต๊ะ ขาเก้าอี้ ที่ทำเป็นอุ้งตีนสัตว์ เริ่มมีตั้งแต่สมัยอียิปต์แล้ว

ฉ่อง

หมายถึงว. ข้างล่างแคบข้างบนกว้าง คือ ตีนสอบ เช่นพูดว่า เรือนหลังนี้ตีนมันฉ่องเข้าไปนัก. (ดิกชนารีไทย). ก. กระจ่าง เช่น ฉ่องพระโฉม; ส่อง เช่น คันฉ่อง.

base molding

แปลว่าคิ้วผนังตึกตอนเหนือรูปสลักบนกำแพง หรือบัวฐานอยู่ตีนเสาหรือกำแพง

oil deflector

แปลว่าที่เบนน้ำมันหล่อลื่นให้ไหลออกข้าง (เป็นปลอกครอบอยู่กับสปริงตีนลิ้นเครื่องยนต์ เพื่อกันไม่ให้น้ำมันหล่อลื่นหลุดเข้าไปในกระบอกสูบ)

ตบเท้า

หมายถึงก. อาการเดินกระแทกตีนกับพื้นแรง ๆ ของทหารหรือตำรวจเป็นต้น เรียกว่า เดินตบเท้า.

foot

แปลว่าหน่วยวัดระยะของอังกฤษเท่ากับ 12 นิ้ว, สะพาน, (ถนน) สำหรับเดินเท้า, ตีน (สะพานหรือเขา)

ชาย(เสื้อผ้า),ตีนเขา,ปลายผม,ขา,ครึ่งท่อนล่าง

ภาษาญี่ปุ่น裾

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นすそ

เกงกอย,-เกงกอย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ เขย่ง เป็น เขย่งเกงกอย. (ไทยใหญ่ เกง ว่า กระโดดตีนเดียวเนื่องในการเล่น).

antae

แปลว่าส่วนที่เสริมออกจากกำแพงเหมือนเป็นส่วยของเสา (pilaster) แต่มิได้ทำหน้าที่รับน้ำหนักหรือเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดของโครงสร้าง ตกแต่งที่หัวเสาและตีนเสา