ผลการค้นหา

เบื้อ

หมายถึงน. สัตว์ป่าทั่วไป, คู่กับ สัตว์บ้าน เช่น เนื้อเบื้อนาเนกลํ้า หลายพรรณ. (นิ. นรินทร์).

ป่าแดง

หมายถึงน. ป่าที่มีใบไม้ร่วงตามฤดูกาล เช่น ป่าเต็ง ป่ารัง.

ดง

หมายถึงป่า ป่าใหญ่ ป่าทึบ ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่นเรียก ดง

ไฟป่า

ภาษาญี่ปุ่น山火事

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นやまかじ

สุนัขป่า

ภาษาเกาหลี늑대

ไฟป่า

ภาษาเกาหลี산불

ป่าไม้

ภาษาจีน林子

ห่านป่า

ภาษาจีน大雁

สวนป่า

ภาษาจีน园林

ปลูกป่า

ภาษาจีน造林

คนป่า

ภาษาจีน野人

วัวป่า

ภาษาจีน野牛