ตัวกรองผลการค้นหา
ยาหม้อ
หมายถึงน. ยาไทยที่ประกอบด้วยสมุนไพร กระดูกสัตว์ และเครื่องยาอื่น ๆ ใส่หม้อต้มแล้วกินน้ำที่เคี่ยวจนงวดเพื่อบำบัดโรค.
เหล้ายาปลาปิ้ง
หมายถึงน. สุราและกับแกล้ม.
caulk
แปลว่ายา
ดล,ดล,ดล-
หมายถึง[ดน, ดนละ-] น. พื้น, ชั้น, เช่น พสุธาดล. (ป., ส. ตล).
ยาเคี้ยว
หมายถึง(กฎ) น. ส่วนใดส่วนหนึ่งของใบยาแห้ง นอกจากใบยาแห้งพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง ซึ่งได้ปรุงหรือปนด้วยวัตถุอื่นนอกจากน้ำเพื่ออมหรือเคี้ยว.
embrocation
แปลว่ายานวด, ยาทาแก้เคล็ดขัดยอก
ปรสิตวิทยา
อ่านว่าปะ-ระ-สิด-ตะ-วิด-ทะ-ยา
ยาประสะน้ำนม
หมายถึงน. ยาบำรุงแม่ลูกอ่อนให้มีน้ำนมมาก.
สิทธารถ
อ่านว่าสิด-ทาด
drug
ธาตุหนัก
หมายถึง[ทาด-] ว. ที่ต้องกินยาถ่ายมาก ๆ จึงจะถ่าย.
ตะโล้ดโป๊ด
หมายถึงน. ชื่อกลองสองหน้าชนิดหนึ่ง ยาวประมาณ ๗๘ เซนติเมตร ใช้ตีประกอบการฟ้อนและการเล่นพื้นเมืองทางภาคเหนือ, คู่กับ กลองแอว.