หมายถึงน. (กฎ) พื้นที่ที่กำหนดไว้บนพื้นดินหรือน้ำสำหรับใช้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วนเพื่อการขึ้นลงหรือเคลื่อนไหวของอากาศยาน รวมตลอดถึงอาคาร สิ่งติดตั้งและบริภัณฑ์ซึ่งอยู่ภายในสนามบินนั้น; (ปาก) ท่าอากาศยาน.

พจนานุกรมไทย

ลานบิน

หมายถึงน. เรียกทรงผมผู้ชายแบบหนึ่งที่ตัดข้างล่างสั้นเกรียนข้างบนราบเสมอกันว่า ผมลานบิน; โดยปริยายหมายถึงตำแหน่งหน้าที่การงาน เช่น ไม่มีลานบินจะลง หาลานบินลงไม่ได้.

พจนานุกรมไทย

สนามบิน

ภาษาเวียดนามเซินไบ

การเดินทาง

คำศัพท์ไทย – เวียดนาม

หอบังคับการบิน

ภาษาญี่ปุ่นコントロールタワー

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นコントロールタワー

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

กระรอกบิน

ภาษาญี่ปุ่นムササビ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นムササビ