ผลการค้นหา

ทะลัก

หมายถึงก. อาการที่สิ่งที่แออัดกันอยู่หรือถูกกีดกั้นผลุดหรือหลุดออกมาโดยแรง เมื่อสิ่งกีดกั้นแตกหรือพังทลายลง เช่น ลูกทะลัก ไส้ทะลัก หนองทะลัก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สินค้าที่กักตุนทะลักออกมา.

ซะเซาะ

หมายถึง(กลอน) ก. เซาะ, ทำให้แหว่งเข้าไป, ทำให้พังเข้าไป.

รอ

หมายถึงน. หลักปักกันกระแสนํ้า เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง.

decompose

แปลว่าทำให้เน่าเปื่อย (ทางชีววิทยา), ทำให้ผุพัง, ทำให้เน่าสลาย

battering ram

แปลว่าไม้ท่อนยาวใหญ่ที่ใช้ในสงครามสำหรับพังประตูหรือกำแพง

รถไฟของความล้มเหลว มักวิ่งอยู่บนรางของความเกียจคร้าน

แปลว่าความเกียจคร้านมากมาย ทำให้ตึกรามเสื่อมสภาพ บ้านช่องพังลงก็เพราะมือที่เฉื่อยชา

จราญ

หมายถึง[จะราน] (กลอน) ก. ผลัก, พัง, ทำลาย, กระจาย, ดับ. (ข. จฺราน ว่า ผลัก).

spike soemone's guns

แปลว่าหยับยั้งการกระทำของคนอื่นไม่ให้สำเร็จ, พังแผนการ

dilapidation

แปลว่าสภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล, การเน่าเปื่อย, การชำรุด, ความทรุดโทรม

มังค่า

หมายถึงว. คำประกอบคำ ฝรั่ง ว่า ฝรั่งมังค่า เพี้ยนมาจาก พังคะ ซึ่งเป็นชื่อแคว้นเบงกอล.

โย้เย้

หมายถึงว. รวนหรือซวนเซมีอาการจะหลุดหรือทลายลง เช่น ฟันโย้เย้ เรือนโย้เย้, ไม่ตรงรูป เช่น เขียนหนังสือโย้เย้.

พรุ

หมายถึงน. ที่ลุ่มสนุ่น, บริเวณที่ลุ่มชื้นแฉะ มีสนุ่น คือ ซากผุพังของพืชพรรณทับถมอยู่มาก.