ตัวกรองผลการค้นหา
เวฬุ
หมายถึง[เวลุ] น. ไม้ไผ่. (ป. เวฬุ, เวณุ; ส. เวณุ).
บ้องยาแดง
หมายถึงน. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อ สำหรับสูบยาแดง.
บ้องกัญชา
หมายถึงน. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อสำหรับสูบกัญชา.
ตายขุย
หมายถึงก. ออกดอกเป็นเมล็ดแล้วตาย (ใช้แก่ไม้ในจำพวกไผ่).
ไม้จริง
หมายถึงน. คำรวมเรียกไม้ต่าง ๆ ที่มีเนื้อแข็ง เว้นไม้ไผ่.
ขันหย่อง
หมายถึงเป็นภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่มีขาสำหรับใส่ข้าวพระพุทธ
ส่วนภายในที่เขียวของไม้ดอกไม้ไผ่ ซึ่งค่อนข้างกรอบ
ภาษาจีน篾黄
เพลงละครที่เคาะจังหวะด้วยแผ่นไม้ไผ่
ภาษาจีน快板儿
ดาบไม้ไผ่ (ใช้ในกีฬาเคนโด)
ภาษาญี่ปุ่น竹刀
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしない
เยื่อไม้ไผ่ที่นำมาติดกับรูของขลุ่ย
ภาษาจีน笛膜
เครื่องสายที่สานตัวไม้ไผ่ หวายหรือกิ่วหลิว
ภาษาจีน篼
เปลือกภายนอกของไม้ไผ่ซึ่งมีเนื้อค่อนข้างจะเหนียว
ภาษาจีน篾青