ตัวกรองผลการค้นหา
แรงดึงดูด
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. แรงระหว่างเทหวัตถุ ๒ ชิ้นที่ดึงหรือพยายามดึงให้เทหวัตถุทั้ง ๒ เคลื่อนที่เข้าใกล้กัน ต้านหรือพยายามต้านการแยกเทหวัตถุทั้ง ๒ ออกจากกัน.
แรงหนีศูนย์กลาง
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทำต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุนั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศออกจากจุดศูนย์กลางของทางวงกลมนั้น และมีขนาดเท่ากับแรงสู่ศูนย์กลาง. (อ. centrifugal force).
terminal voltage
แปลว่าแรงเคลื่อนไฟฟ้าที่ปลายขั้วต่อสายไฟ
impact load
แปลว่าแรงกระแทก, น้ำหนักกระแทก
centrifugal force
แปลว่าแรงเหวี่ยงออกจากศูนย์กลาง
peripheral shear
แปลว่าแรงเฉือนตามเส้นขอบ
horse power
แปลว่าแรงม้า หน่วยวัดกำลังเป็นแรงม้า คืออัตราของการทำงาน 33, 000 ฟุตปอนด์ต่อหนึ่งนาที, 23.56 C.H.U. ต่อนาที หรือ 42.42 B.th U. ต่อนาที
soil moisture tension
แปลว่าแรงดึงความชื้นในดิน : แรงที่ต้องใช้เพื่อจะดูดน้ำออกจากดินต่อหนึ่งหน่ยวพื้นท
relative motion
แปลว่าแรงเคลื่อนที่สัมพันธ์กัน
electromotive force
แปลว่าแรงเคลื่อนไฟฟ้า
gravity
แปลว่าแรงดึงดูด
gravitation
แปลว่าแรงโน้มถ่วง