ตัวกรองผลการค้นหา
วิษณุมนตร์
หมายถึงน. มนตร์สรรเสริญพระนารายณ์, วิษณุเวท ก็ว่า.
วิษาณ
หมายถึงน. เขาสัตว์, งาช้าง. (ส.; ป. วิสาณ).
วีณา
หมายถึงน. พิณ. (ป., ส.).
เวณิ
หมายถึงน. ผมซึ่งถักปล่อยไว้. (ป., ส.).
เววัณณิยะ
หมายถึงน. ความเป็นผู้มีวรรณะต่างกันหรือต่างเพศกัน เช่นเพศบรรพชิตต่างกับเพศคฤหัสถ์. (ป.).
เวสสุวัณ
หมายถึงน. ท้าวเวสวัณ, ท้าวกุเวร ก็เรียก.
ไวยากรณ์
หมายถึงน. วิชาภาษาว่าด้วยรูปคำและระเบียบในการประกอบรูปคำให้เป็นประโยค. (ป. เวยฺยากรณ; ส. ไวยากรณ ว่า นักศึกษาไวยากรณ์, วฺยากรณ ว่า ตำราไวยากรณ์).
ไววรรณ
หมายถึงน. สีจาง, สีซีด. (ส. วิวรฺณ).
ศรวณีย์
หมายถึง[สะระวะนี] ว. พึงได้ยิน, ควรได้ยิน; น่าฟัง, น่าชม. (ส.; ป. สวนีย).
ศศพินทุ์,ศศลักษณ์
หมายถึงน. ดวงจันทร์. (ส.).
ศศิขัณฑ์
หมายถึงน. เสี้ยวพระจันทร์. (ส.).
ศาณ
หมายถึงน. ผ้าป่าน. ว. ทำด้วยป่านหรือปอ. (ส.; ป. สาณ).