ผลการค้นหา

พุพอง

หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดผุดขึ้นพองใสตามตัว แล้วแตกออกมีนํ้าเหลืองหรือนํ้าเลือดนํ้าหนอง.

ตุ่มใส ๆ ที่เกิดบริเวณผิวหนังที่ขัดสีบ่อย ๆ,ตุ่มพอง,หนังพอง (ที่นิ้วมือหรือเท้า)

ภาษาญี่ปุ่น肉刺

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまめ

ตระพอง

หมายถึง[ตฺระ-] น. ส่วนที่นูนเป็นปุ่ม ๒ ข้างศีรษะช้าง, กะพอง กระพอง หรือ ตะพอง ก็ว่า.

emphysema

แปลว่าอาการผิดปกติอย่างเรื้อรังของปอดโดยที่ถุงลมโป่งพองและขาดการยืดหยุ่น

แคบหมู

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. หนังหมูหรือหนังหมูติดมันทอดให้พองและกรอบ.

ฟู

หมายถึงก. พองตัวขึ้น, ขยายตัวนูนขึ้น, เช่น ขนมสาลี่ฟูมาก ปลาดุกฟู, อูดขึ้น เช่น แป้งหมักฟูขึ้น, พองโป่งขึ้นมา เช่น ผมฟู ปุยนุ่นฟู สุนัขขนฟู.

พองเต็มที่,แตกเป็นเสี่ยง ๆ,ความรู้สึก(เศร้า โกรธ)ที่รุนแรงจนใจจะพองเต็มที่และแตกเป็นเสี่ยง ๆ,แตกสลาย

ภาษาญี่ปุ่น張り裂ける

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはりさける

เขดา

หมายถึง[ขะเดา] น. กำเดา, ความร้อน, เช่น ชลเขดาเดือดดาลพอง. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. เกฺดา).

ข้าวพอง

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยเมล็ดข้าวเจ้าทอดน้ำมันให้พอง เคล้ากับน้ำตาลแล้วอัดเป็นแผ่น.

ไข่จิ้งหรีด

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยข้าวตากคั่วจนพองเหลืองกวนกับนํ้าตาลปีบที่เคี่ยวเหนียว บางทีโรยมะพร้าวขูดด้วย.

อีสุกอีใส

หมายถึงน. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงและปวดหัว มีเม็ดพองใส ๆ ขึ้นตามตัว.

ตาลุก,ตาลุก,ตาลุกตาชัน

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตาเบิกกว้างเพราะอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, แสดงอาการอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, ตาโต หรือ ตาพอง ก็ว่า.