ตัวกรองผลการค้นหา
ชรอัด
อ่านว่าชฺระ-อัด
ชรอื้อ
อ่านว่าชฺระ-อื้อ
ชรัด
อ่านว่าชฺรัด
ชรายุ
อ่านว่าชฺรา-ยุ
ชริน
อ่านว่าชะ-ริน
ชรินรัตน์
แปลว่าน้ำและแก้ว
ชรอ่ำ
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ชอํ่า, มืดมัว, มืดครึ้ม, เช่น ชรอ่ำฟ้าใต้แผ่นหงาย. (แช่งน้ำ), ฟ้าหล้าเข็ดขาม ชรอื้อชรอ่ำอับทิศ. (สมุทรโฆษ).
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ชื้อ, ชอื้อ, มืดมัว, มืดคลุ้ม, ครึ้ม, อับแสง, เช่น ด่งงไซรชรเอมชรอื้อ อรทื้อแทบทางเดอร. (ม. คำหลวง ชูชก), ฟ้าหล้าเข็ดขาม ชรอื้อชรอ่ำอับทิศ. (สมุทรโฆษ).
ชระมด
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ชะมด.
ชระมัว
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ขมุกขมัว, ยังไม่สว่าง, เช้าตรู่, มืด, เช่น ชระมัวทั่วทิศเอียง อากาศ. (นิ. นรินทร์).
ชระมุกชระมอม
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ขะมุกขะมอม.
ชระเมียน
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ชม, ดู.