ตัวกรองผลการค้นหา
วิทยาศาสตรบัณฑิต (วท.บ.)
ภาษาญี่ปุ่น理学士
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นりがくし
ศิลปศาสตร์บัณฑิต,ปริญญาตรีทางด้านศิลปศาสตร์
ภาษาญี่ปุ่น文学士
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぶんがくし
บุคคลที่สอบได้ตำแหน่งบัณฑิตระดับชุมชน
ภาษาจีน举人
การสอบชิงตำแหน่งบัณฑิตในชนบทในสมัยราชวงศ์ชิงและหมิงทุก 3 ปี
ภาษาจีน乡试
บัณฑิตระดับมณฑลในสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงได้เข้าสอบแข่งขันชิงตำแหน่งขุนนางในเมืองหลวง โดยจะมีการสอบ3ปีต่อครั้ง
ภาษาจีน会试
บัณฑิตย์
แปลว่าความรอบรู้
ผุ้ที่สอบตำแหน่งบัณฑิตซิ่วไฉ ปัญญาชน ผู้ที่ได้ร่ำเรียนหนังสือมา
ภาษาจีน秀才
สอบบัณฑิตระดับอำเภอได้
ภาษาจีน登第
บัณฑิต
ภาษาจีน学士学位
เนติบัณฑิต
ภาษาจีน法学士的旧称
หมายถึงน. ผู้ได้รับประกาศนียบัตรทางวิชากฎหมายของโรงเรียนกฎหมาย กระทรวงยุติธรรม, ผู้สอบได้ตามหลักสูตรของสำนักศึกษาอบรมกฎหมายของเนติบัณฑิตยสภา.
หมายถึง[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).