ตัวกรองผลการค้นหา
เดือนถือศีลอดของชาวอิสลาม
ภาษาจีน把斋
ถือศีลห้าม คนทั่วไปเลิกข้อห้าม
ภาษาจีน开戒
มีความรู้ความสามารถและยึดถือในคุณธรรม, ผู้มีความรู้ความสามารถยึดถือในศีลธรรม
ภาษาจีน贤良
จำศีล
ภาษาจีน）蜇
นิจศีล
ภาษาจีน一贯
ศีล
ทุรศีลธรรม
หมายถึงน. การกระทำผิดศีลธรรมอันดีของประชาชน. (อ. immoral).
ให้ศีล
หมายถึงก. อาการที่พระภิกษุบอกศีลให้ผู้ศรัทธาสมาทานรับ เช่น ทุกคนควรสำรวมกิริยาเวลาพระให้ศีล.
หมายถึง[สีน] น. ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนาที่กำหนดการปฏิบัติกายและวาจา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม; (ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม); พิธีกรรมบางอย่างทางศาสนา เช่น ศีลจุ่ม ศีลมหาสนิท. (ส. ศีล ว่า ความประพฤติที่ดี; ป. สีล).
ศีลธรรม
หมายถึง[สีนทำ, สีนละทำ] น. ความประพฤติที่ดีที่ชอบ, ศีลและธรรม, ธรรมในระดับศีล.
ไตรสิกขา
หมายถึงสิกขา 3 คือ ศีล เรียก สีลสิกขา ษมาธิ เรียก จิตสิกขา ปัญญา เรียก ปัญญาสิกขา.
หมายถึงก. ถือศีล, รักษาศีล; โดยปริยายหมายถึงการที่สัตว์บางชนิดนอนนิ่งไม่ออกหาอาหารชั่วระยะเวลาหนึ่ง เช่น กบจำศีล.