พนาลี
หมายถึงน. แนวป่า. (ส. วนาลี).
หมายถึงน. แนวป่า. (ส. วนาลี).
แปลว่าพนาลี
Nแปลว่าป่าไม้, ไพร, ป่าดง, ดง, พง, ป่า, วนาลี, พนาลี
Nหมายถึงน. ทำนบ, คันนา; แถว, แนว, เช่น พนาลี ว่า แนวป่า. (ป., ส.).
หมายถึง[เตฺริง] (กลอน) ก. เจิ่ง, เหลิง, เช่น กระทิงเที่ยวเตริงพนาลี. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
หมายถึงน. คนง่อย. (ป., ส.); กระเช้า เช่น แลมีมือกุ ํกุณีแลขอขุดธงง ก็ท่องยงงไพรกันดาร เอามูลผลาหารในพนาลี. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).