ขี้เมี่ยง,ขี่เหมี่ยง
หมายถึงสนิม
หมายถึงสนิม
อ่านว่ามะ-เห-ยง
กระเหรี่ยง เป็นคำที่เขียนผิด ❌
แปลว่ากระเหรี่ยง
Nภาษาเวียดนามโด่ช้างเหมียง
อาหารหมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นชา. [ดู ชา ๑ (๑)].
อ่านว่าเมี่ยง
ภาษาจีน泰国的一种茶叶
ภาษาจีน一种用菜叶包着吃的小点心
หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใบมีกลิ่นเหม็น ผลเมื่อสุกสีช้ำมีรสหวาน รากใช้ทำยาได้ เรียก ต้นขี้เหน.
หมายถึงน. ของกินเล่นที่ใช้ใบไม้บางชนิด เช่น ใบชาหมัก ใบชะพลู ใบทองหลาง ห่อเครื่อง มีถั่วลิสง มะพร้าว กุ้งแห้ง หัวหอม ขิง เป็นต้น มีหลายชนิด เรียกชื่อต่าง ๆ กัน เช่น เมี่ยงคำ เมี่ยงลาว เมี่ยงส้ม.