ภาษาไทย
สำนวนไทย
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
ต่อจากบทความที่แล้ว เรามาดูสำนวนไทยกันต่อในหมวด น. - ฮ.
สำนวนไทย หมวด น
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 227 | นกกระจอกไม่ทันกินน้ำ | อาการที่สำเร็จอย่างรวดเร็วอย่างคาดไม่ถึง |
| 228 | นกกระปูด | คนที่ชอบเปิดเผยความลับ |
| 229 | นกต่อ | คนที่ทําหน้าที่ติดต่อหรือชักจูงหลอกล่อคนอื่นให้หลงเชื่อ (ใช้ในทางไม่ดี). |
| 230 | นกรู้ | ผู้ที่มีไหวพริบรู้เท่าทันเหตุการณ์หรือภัยที่จะมาถึงตน. |
| 231 | นกสองหัว | คนที่ทําตัวฝักใฝ่เข้าด้วยทั้ง ๒ ฝ่ายที่ไม่เป็นมิตรกันโดยหวังประโยชน์เพื่อตน |
| 232 | นอกคอก | ประพฤติไม่ตรงตามแบบตามธรรมเนียมประเพณีของบรรพบุรุษ. |
| 233 | นอนหลับทับสิทธิ์ | ไม่ใช้สิทธิ์ที่ตนมีอยู่เมื่อถึงคราวจะใช้, ทับสิทธิ์ ก็ว่า. |
| 234 | นายว่าขี้ข้าพลอย | พลอยพูดผสมโรงติเตียนผู้อื่นตามนายไปด้วย. |
| 235 | นิ่งเป็นสิงโตหิน | นิ่งเฉยไม่มีท่าทีใด ๆ |
| 236 | น้ำขึ้นให้รีบตัก | เมื่อที่มีโอกาสก็รีบขว้าเอาไว้ก่อนที่จะไม่มีโอกาส |
| 237 | น้ำซึมบ่อทราย | หาได้มาเรื่อย ๆ. |
| 238 | น้ำซึมบ่อทราย | หาได้มาเรื่อย ๆ |
| 239 | น้ำตาตกใน | เศร้าโศกเสียใจอย่างมาก แต่ไม่แสดงให้ปรากฏ. |
| 240 | น้ำตาเป็นเผาเต่า | ร้องไห้น้ำตาไหลพราก |
| 241 | น้ำท่วมปาก | การรู้อะไรแล้วพูดไม่ได้ พูดไม่ออกไม่สามารถพูดออกมาได้ เพราะมีความจำเป็นบางอย่างหรือเพราะเกรงจะมีภัยมาถึงตนเองแก่ตนหรือผู้อื่นที่เกี่ยวข้องด้วย |
| 242 | น้ำน้อยแพ้ไฟ | ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก. |
| 243 | น้ำผึ้งหยดเดียว | เหตุที่เกิดเพียงเล็กน้อย |
| 244 | น้ำผึ้งเดือนห้า | คนที่มีเสียงหวานไพเราะ |
| 245 | น้ำไหลไฟดับ | เร็วและคล่อง (ใช้แก่กริยาพูด). |
| 246 | เนื้อไหนร้าย ให้ตัดทิ้งเสีย | สั่งสอนแล้วไม่ทำตัวให้ดีขึ้น ก็ปล่อยไปตามเรื่องราว |
สำนวนไทย หมวด บ
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 247 | บนบานศาลกล่าว | ขอร้องให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือ นำของมาบนหรือสัญญาว่าจะทำเพื่อให้สิ่งศักสิทธิ์ช่วยเหลือเกื้อหนุน |
| 248 | บอกศาลา | ประกาศไม่รับผิดชอบหรือตัดขาดไม่ให้ความอุปการะเลี้ยงดูอีกต่อไป. |
| 249 | บุญหนักศักดิ์ใหญ่ | มีฐานันดรศักดิ์สูงและอํานาจวาสนายิ่งใหญ่ เช่น น้อยหรือนางบุญหนักศักดิ์ใหญ่. (สังข์ทอง). |
| 250 | บ่างช่างยุ | คนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน. |
| 251 | บ้วนน้ำลายแล้วกลืน | พูดจากลับกลอก |
| 252 | บ้านนอกคอกนา | บ้านนอกขอกนา. |
| 253 | บ้าหอบฟาง | บ้าสมบัติ เห็นอะไร ๆ เป็นของมีค่าจะเอาทั้งนั้น, อาการที่หอบหิ้วสิ่งของพะรุงพะรัง. |
| 254 | เบี้ยหัวแตก | เงินที่ได้มาไม่เป็นกอบเป็นกําแล้วใช้จ่ายหมดไปโดยไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน. |
สำนวนไทย หมวด ป
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 255 | ปลากระดี่ได้น้ำ | แสดงท่าทางดีใจจนเกินงาม |
| 256 | ปล่อยนกปล่อยปลา | ทําให้หลุดออกมาด้วยคาถาอาคม เช่น สะเดาะโซ่ตรวน สะเดาะกุญแจ; ทำให้หมดสิ้นไปหรือเบาบางลง เช่น ทำบุญสะเดาะเคราะห์ ปล่อยนกปล่อยปลาสะเดาะเคราะห์. |
| 257 | ปล่อยไก่ | แสดงความโง่ออกมา |
| 258 | ปอกกล้วยเข้าปาก | ง่าย, สะดวก. |
| 259 | ปัดสวะ | [-สะหฺวะ] ก. ทําอย่างขอไปที, ผลักให้พ้นหน้าที่ความรับผิดชอบของตนไป. |
| 260 | ปั้นน้ำเป็นตัว | สร้างเรื่องเท็จให้เห็นเป็นจริงเป็นจังขึ้นมา. |
| 261 | ปากตลาด | ถ้อยคําที่โจษหรือเล่าลือกัน เช่น ปากตลาดเขาว่ากันมาอย่างนี้. ปากจัด. |
| 262 | ปากตำแย | อาการที่ปากอยู่ไม่สุข ชอบพูด ชอบฟ้อง, ปากคัน หรือ ปากบอน ก็ว่า. |
| 263 | ปากปราศัยน้ำใจเชือดคอ | พูดดีแต่คิดร้าย |
| 264 | ปากปลาร้า | ชอบพูดคําหยาบ. |
| 265 | ปากหอยปากปู | ชอบนินทาเล็กนินทาน้อย; ไม่กล้าพูด, พูดไม่ขึ้นหรือพูดไม่มีใครสนใจฟัง (ใช้แก่ผู้น้อย). |
| 266 | ปากเปียกปากแฉะ | ว่ากล่าวตักเตือนตลอดเวลาไม่หยุดหย่อน |
| 267 | ปากเหยี่ยวปากกา | ภัยอันตราย. |
| 268 | ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม | ยังเป็นเหมือนเด็กไม่มีความคิด เป็นการว่ากล่าวตำหนิคนที่ชอบอวดดี คิดว่าตนเองเก่งกว่าผู้อื่น |
| 269 | ปีกกล้าขาแข็ง | พึ่งตัวเองได้, เป็นคําที่ผู้ใหญ่มักใช้กล่าวเชิงตําหนิติเตียนผู้น้อย. |
| 270 | เปิดหูเปิดตา | ให้ได้ฟังและให้ได้เห็นมาก (มักใช้เกี่ยวกับการไปพักผ่อนหย่อนใจและหาความรู้ไปในตัว). |
| 271 | เป็นกอบเป็นกำ | เป็นผลดี, เป็นชิ้นเป็นอัน เช่น ทำให้เป็นกอบเป็นกำ, เป็นก้อนใหญ่ ทําประโยชน์ต่อไปได้ดี เช่น ได้เงินมาเป็นกอบเป็นกำ. |
| 272 | เป็นทองแผ่นเดียวกัน | การที่ชายและหญิงแต่งงานกัน ทำให้ครอบครัวสองครอบครัวมีความแน่นแฟ้นผูกพันกัน |
สำนวนไทย หมวด ผ
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 273 | ผงเข้าตาตัวเอง | เมื่อปัญหาหรือความเดือดร้อนเกิดแก่ผู้อื่น ช่วยแก้ไขให้เขาได้ แต่เมื่อเกิดแก่ตน กลับแก้ไขไม่ได้. |
| 274 | ผักชีโรยหน้า | การทำความดีหรือกระทำการใดๆเพียงเพื่อให้ผู้อื่นเห็นว่างานเสร็จแล้ว เรียบร้อย สวยงาม แต่ในความเป็นจริงแล้ว สิ่งนั้นยังไม่สำเร็จเรียบร้อย |
| 275 | ผิดเป็นครู | ผิดแล้วจำไว้จะได้ไม่ทำอีก |
| 276 | ผีถึงป่าช้า | ต้องยอมทําด้วยความจําใจหรือไม่มีทางเลือก. |
| 277 | ผีไม่มีศาล | ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง. |
| 278 | ผู้ชายพายเรือ | ผู้ชายทั่วไป เช่น ผู้ชายพายเรืออยู่เต็มไป. (ขุนช้างขุนแผน), ผู้ชายรายเรือ ก็ว่า เช่น ดิฉันเป็นผู้หญิงสาว ไม่เหมือนผู้ชายรายเรือ. (มิตรสภา). |
| 279 | ผู้หญิงยิงเรือ | ผู้หญิงทั่วไป เช่น ของพม่าเป็นเรื่องของพระอินทร์ ดูสนิทกว่าที่จะให้ผู้หญิงยิงเรือ, ผู้หญิงริงเรือ ก็ว่า เช่น เห็นผู้หญิงริงเรือที่เนื้อเหลือง. (อภัย). |
| 280 | ผ้าขี้ริ้วห่อทอง | ผู้ที่มีฐานะร่ำรวย แต่ทำตัวสมถะหรือแต่งตัวซ่อมซ่อ |
สำนวนไทย หมวด ฝ
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 281 | ฝนสั่งฟ้า ปลาสั่งหนอง | สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย, ทําการอันใดที่เป็นสิ่งสําคัญเพื่อไว้อาลัยก่อนจากไป, นํ้าสั่งฟ้า ปลาสั่งฝน ก็ว่า. |
| 282 | ฝันกลางวัน | นึกฝันถึงสิ่งที่ไม่อาจเป็นจริงได้. |
| 283 | ฝากผีฝากไข้ | ขอยึดเป็นที่พึ่งจนวันตาย. |
สำนวนไทย หมวด พ
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 284 | พกนุ่น | ใจเบา, ใช้เข้าคู่กับคำ พกหิน ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น. |
| 285 | พระยาเทครัว | ชายที่ได้หญิงเป็นภรรยาทั้งแม่ทั้งลูกหรือทั้งพี่ทั้งน้อง. |
| 286 | พริกกะเกลือ | กับข้าวชนิดหนึ่งเอามะพร้าวตําจนมีนํ้ามันออกมา ใส่เกลือกับนํ้าตาล มีรสหวานเค็ม, เครื่องจิ้มผลไม้เปรี้ยวเป็นต้น ทำด้วยพริก เกลือ และน้ำตาล. |
| 287 | พร้าขัดหลังเล่มเดียว | คนดีถ้าขยันก็ตั้งตัวได้ |
| 288 | พลิกแผ่นดิน | เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระบบหรือวิธีการปกครองแผ่นดิน. ว. อาการที่ตามหาเท่าไร ๆ ก็ไม่พบ เช่น หาจนพลิกแผ่นดิน. |
| 289 | พอลืมตาอ้าปาก | พอมีพอกิน |
| 290 | เพชรตัดเพชร | คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน. |
| 291 | แพแตก | ลักษณะที่ครอบครัวเป็นต้นแตกกระจัดกระจายแยกย้ายกันไปเพราะหัวหน้าครอบครัวหรือผู้เป็นหลักเป็นประธานประสบความวิบัติหรือเสียชีวิต. |
สำนวนไทย หมวด ฟ
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 292 | ฟังความข้างเดียว | เชื่อถือแต่ฝ่ายเดียวโดยไม่ฟังความอีกฝ่ายหนึ่ง. |
| 293 | ฟังหูไว้หู | การรับฟังเรื่องราวต่าง ๆ แต่ไม่เชื่อทั้งหมดในทันที แต่รับฟังไว้ก่อนแล้วจึงพิจารณาในภายหลังว่าสิ่งนั้นเชื่อถือได้หรือไม่ |
| 294 | ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ | รู้ที่ต่ำที่สูง รู้อะไรควรไม่ควร |
| 295 | ไฟสุมขอน | ไฟที่คุกรุ่นอยู่ในขอนไม้ขนาดใหญ่ ดับยาก, โดยปริยายหมายถึงอารมณ์รัก โกรธ หรือแค้นเป็นต้นที่ร้อนรุ่มอยู่ในใจ. |
| 296 | ไฟไหม้ฟาง | อารมณ์ที่เกิดขึ้นอย่างวู่วาม สักพักก็หาย |
สำนวนไทย หมวด ภ
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 297 | ภูเขาเลากา | มากมายก่ายกอง |
สำนวนไทย หมวด ม
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 298 | มะนาวไม่มีน้ำ | พูดห้วน ๆ. |
| 299 | มัดมือชก | บังคับหรือใช้วิธีการใด ๆ ให้อีกฝ่ายหนึ่งตกอยู่ในภาวะจำยอมโดยไม่มีทางต่อสู้. |
| 300 | มาเหนือเมฆ | มีความคิดหรือชั้นเชิงเหนือผู้อื่น; มาหรือปรากฏขึ้นโดยไม่คาดหมาย. |
| 301 | มืดแปดด้าน | นึกไม่เห็น, คิดไม่ออก, จนปัญญาไม่รู้จะหาทางออกได้อย่างไร, เช่น ตอนนี้รู้สึกมืดแปดด้านไปหมด. |
| 302 | มือซุกหีบ | เข้าไปยุ่งเกี่ยว รับภาระหรือยุ่งเรื่องอื่นที่ไม่ใช่ภาระของตนเอง |
| 303 | มือที่สาม | บุคคลฝ่ายที่ ๓ ซึ่งมิใช่คู่กรณี แต่สอดเข้ามาเกี่ยวข้องในกิจกรรมหรือชีวิตของผู้อื่น มักจะเข้ามายุแหย่ให้เกิดความแตกแยกหรือบ่อนทำลาย. |
| 304 | มือสะอาด | มีความประพฤติดี, มีความซื่อสัตย์สุจริตไม่คดโกงหรือฉ้อราษฎร์บังหลวง. |
| 305 | มือใครยาวสาวได้สาวเอา | แข่งกันในการเอาผลประโยชน์ |
| 306 | ม้วนเสื่อ | เสียการพนันจนหมดตัว; เลิกกิจการเพราะขาดทุนจนไม่สามารถดําเนินกิจการนั้นต่อไปได้. |
| 307 | ม้าดีดกระโหลก | กิริยากระโดกกระเดก ไม่เรียบร้อย |
| 308 | ไม่ดูตาม้าตาเรือ | ไม่พิจารณาให้รอบคอบ. |
| 309 | ไม่ตายก็คางเหลือง | ป่วยหรือบาดเจ็บมากจนแทบเสียชีวิต, มักใช้ว่า ไม่ตายก็คางเหลือง. |
| 310 | ไม้งามกระรอกเจาะ | หญิงสวยที่ไม่บริสุทธิ์. |
| 311 | ไม้หลักปักเลน | โลเล, ไม่แน่นอน, เช่น เหมือนไม้หลักปักเลนเอนไปมา. (สังข์ทอง). |
| 312 | ไม้ใกล้ฝั่ง | แก่ใกล้จะตาย. |
สำนวนไทย หมวด ย
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 313 | ยกภูเขาออกจากอก | โล่งอก, หมดวิตกกังวล, ปลดเปลื้องภาระที่หนักอกหนักใจให้หมดไป. |
| 314 | ยกยอปอปั้น | ยกให้, มอบให้, เช่น ยกยอปอปั้นลูกสาวให้เขาไป; ยกย่องเกินจริง เช่น ยกยอปอปั้นให้เป็นคุณหญิง. |
| 315 | ยกเค้า | เอาต้นทุนหรือกองทุนไปหมด (ใช้แก่การพนัน) เช่น แทงยกเค้า; ขโมยทรัพย์สินไปหมด เช่น เขาถูกยกเค้า. |
| 316 | ยกเมฆ | เพ่งดูเมฆเมื่อเห็นเป็นรูปอะไรแล้ว ก็ถือเป็นนิมิตเพื่อทำนายว่าดีหรือร้าย เช่นในเวลาจะยกทัพ ถ้าเห็นเมฆเป็นรูปพระนารายณ์ ก็ถือว่าเป็นนิมิตที่ดี ควรยกทัพได้ เช่น ตรงเข้าไปในป่าแล้วปลุกตัว เป่าทั่วด้วยคาถาประกาศิต ขยับยืนยกเมฆดูนิมิต เห็นรูปนารายณ์เรืองฤทธิ์ติดอัมพร. (ขุนช้างขุนแผน), ถ้าเห็นเมฆเป็นรูปคนหัวขาดหรือแขนขาดขาขาด เป็นนิมิตไม่ดี ไม่ควรยกทัพ แม้ผู้ทรงวิทยาคุณอาจบริกรรมต่อหัวหรือแขนขาให้สมบูรณ์ได้ ถึงกระนั้นก็ไม่ถือว่าเป็นนิมิตที่ดี ไม่ควรยกทัพ เช่น กอดอกยกเมฆดูนิมิต ก็วิปริตเป็นรูปคนหัวหา... |
| 317 | ยืนกระต่ายขาเดียว | พูดยืนยันอยู่คําเดียว โดยไม่เปลี่ยนความคิดเดิม, มักพูดว่า ยืนกระต่ายขาเดียว. |
| 318 | ยืมจมูกคนอื่นหายใจ | อาศัยผู้อื่นทำงานให้มักไม่สะดวกเหมือนทำด้วยตนเอง, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า. |
| 319 | ยื่นหมูยื่นแมว | แลกกันโดยต่างฝ่ายต่างให้และรับในเวลาเดียวกัน. |
| 320 | ยุแยงตะแคงรั่ว | ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน. |
| 321 | แย้มปากเห็นไรฟัน | เพียงแต่พูดก็รู้ความหมาย |
สำนวนไทย หมวด ร
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 322 | รักนักมักหน่าย | รักกันสนิทสนมกันมากก็ขาดความเกรงใจกัน |
| 323 | รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี | หากลูกทำผิดก็ควรอบรมสั่งสอน ดุด่าว่ากล่าว และลงโทษเมื่อกระทำความผิดตามสมควร |
| 324 | รัดเข็มขัด | ประหยัด เช่น ในภาวะที่เศรษฐกิจไม่ดี ประชาชนต้องรัดเข็มขัด. |
| 325 | รีดเลือดกับปู | การบังคับขู่เข็ญเพื่อเอาผลประโยชน์กับผู้ที่ไม่มีความสามารถที่จะให้สิ่งที่ต้องการได้ เช่น การรีดไถเงินจากคนที่มีความยากจน |
| 326 | รู้เท่าไม่ถึงการณ์ | เขลา, คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้น, เช่น รับฝากของโจรไว้โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ว่าของนั้นเป็นของโจร. |
| 327 | รู้เห็นเป็นใจ | รู้เห็นเหตุการณ์และให้ความร่วมมือร่วมใจด้วย เช่น เขารู้เห็นเป็นใจกับโจร. |
| 328 | รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม | เรียนรู้ไว้ไม่หนักเรี่ยวหนักแรงหรือเสียหายอะไร |
| 329 | ร่มโพธิ์ร่มไทร | ที่พึ่ง, ผู้ที่ให้ความคุ้มครองและความอบอุ่นใจ, เช่น พ่อแม่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูก. |
| 330 | ร้อนตัว | กลัวว่าโทษหรือความเดือดร้อนจะมาถึงตัว. |
สำนวนไทย หมวด ฤ
ไม่มีสำนวนไทยในหมวด ฤ.
สำนวนไทย หมวด ล
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 331 | ลงเรือลำเดียวกัน | ทำงานร่วมกัน, ร่วมรับผลการกระทำด้วยกัน. |
| 332 | ลงแขก | ร่วมแรงเพื่อนบ้านมาช่วยกันทำงานเช่นดำนา เกี่ยวข้าว ให้ลุล่วงเร็วขึ้นโดยไม่รับค่าจ้าง และผลัดเปลี่ยนช่วยกันไปตามความจำเป็นของแต่ละบ้าน; รุมกันข่มขืนกระทําชําเราหญิง. |
| 333 | ลับลมคมใน | ความลับ, สิ่งที่เปิดเผยไม่ได้อยู่ภายใน, สิ่งที่ปกปิดเอาไว้ |
| 334 | ลางเนื้อชอบลางยา | ของสิ่งเดียวกัน แต่คนหลาย ๆ คนจะชอบของชิ้นนี้มากน้อยไม่เท่ากัน เพราะรสนิยมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน |
| 335 | ลิงหลอกเจ้า | ล้อหลอกผู้ใหญ่เวลาผู้ใหญ่เผลอ. |
| 336 | ลูกศิษย์มีครู | คนมีครูย่อมมีเกียรติ |
| 337 | ล้มหมอนนอนเสื่อ | ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว |
| 338 | เลือดข้นกว่าน้ำ | ญาติพี่น้องย่อมดีกว่าคนอื่น. |
| 339 | เล็กพริกขี้หนู | เล็กแต่เก่งกล้าสามารถมาก, เล็กแต่มีพิษสง. |
สำนวนไทย หมวด ว
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 340 | วัดรอยตีน | เทียบดูว่าพอสู้ได้หรือไม่ เช่น ลูกศิษย์วัดรอยเท้าครู, คอยเทียบตัวเองกับผู้ที่เหนือกว่าเพื่อชิงดีชิงเด่น เช่น ลูกน้องวัดรอยตีนหัวหน้า. |
| 341 | วัวพันหลัก | อาการที่วกหรือย้อนกลับไปหาจุดเริ่มต้น เช่น ให้การเป็นวัวพันหลัก, ลักษณะที่วกหรือย้อนกลับไปหาบุคคลที่เป็นต้นตอผู้รับผิดชอบ (มักใช้ในทางชู้สาว) มาจากสำนวนเต็มว่า แม่สื่อแม่ชัก ไม่ได้เจ้าตัว เอาวัวพันหลัก หมายความว่า ชายที่ใช้แม่สื่อไปติดต่อหญิงที่ตนชอบ แล้วไม่ได้ตัวหญิงคนนั้น เลยเอาแม่สื่อนั้นเองเป็นภรรยา หรือผู้หญิงทำทีรับอาสาไปติดต่อหญิงคนใดคนหนึ่งให้แก่ชาย แต่ในที่สุดก็เอาตัวเองเข้าพัวพันจนได้ชายคนนั้นเป็นสามี. |
| 342 | วัวแก่กินหญ้าอ่อน | ชายแก่ได้หญิงสาวเป็นภรรยา |
| 343 | ว่านอนสอนง่าย | อยู่ในโอวาท, เชื่อฟังคำสั่งสอนโดยดี. |
| 344 | ว่าวติดลม | ว่าวที่ลอยกินลมอยู่ในอากาศ. ว. เพลินจนลืมตัว. |
| 345 | ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง | การต่อว่าผู้อื่นว่าทำในสิ่งผิด แต่ตนเองกับประพฤติผิดแบบนั้นซะเอง |
สำนวนไทย หมวด ศ
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 346 | ศรศิลป์ไม่กินกัน | (กลอน) ก. ทําอันตรายกันไม่ได้ เช่น ถ้อยทีศรศิลป์ไม่กินกัน. (รามเกียรติ์ ร. ๖); ไม่ถูกกัน, ไม่ลงรอยกัน, ไม่ชอบหน้ากัน, เช่น พี่น้องคู่นี้ศรศิลป์ไม่กินกัน เจอหน้ากันเมื่อใดต้องทะเลาะกันเมื่อนั้น. |
| 347 | ศิษย์มีครู | คนเก่งที่มีครูเก่ง. |
สำนวนไทย หมวด ส
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 348 | สมน้ำสมเนื้อ | พอเหมาะพอดีกัน เช่น ขิงก็ราข่าก็แรง สมน้ำสมเนื้อกันดีแล้ว. |
| 349 | สวมหัวโขน | เอาหัวโขนสวมศีรษะ, โดยปริยายหมายความว่า ดำรงตำแหน่งหน้าที่ใหญ่โตหรือมียศถาบรรดาศักดิ์แล้วมักลืมตัวชอบแสดงอำนาจ. |
| 350 | สวมเขา | ทำความอัปยศให้แก่สามีด้วยการมีชู้โดยที่สามีไม่รู้ระแคะระคาย |
| 351 | สองหน้า | ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปคล้ายเปิงมางแต่ใหญ่กว่า ใช้ตีทั้ง ๒ ข้าง. ว. ที่ทําตัวให้ทั้ง ๒ ฝ่ายต่างเข้าใจผิดกัน โดยหวังประโยชน์เพื่อตน เช่น เขาเป็นคนสองหน้า อย่าไว้ใจเขานักนะ. |
| 352 | สองหัวดีกว่าหัวเดียว | ร่วมกันคิด ร่วมกันปรึกษา |
| 353 | สอดรู้สอดเห็น | เที่ยวเข้าไปรู้ในเรื่องของคนอื่น (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ใครเขาจะทำอะไรกันที่ไหน ก็เที่ยวไปสอดรู้เขาหมด เขาเป็นคนช่างสอดรู้สอดเห็น มีเรื่องของชาวบ้านมาเล่าเสมอ. |
| 354 | สอนลูกให้เป็นโจร | ไม่ว่ากล่าวอบรมสั่งสอนลูกให้เป็นคนดี เมื่อลูกไปลักขโมยของใครมาได้กลับชมเชยว่าเก่ง ในที่สุดลูกก็กลายเป็นโจร. |
| 355 | สันหลังยาว | เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอนว่า ขี้เกียจสันหลังยาว หรือใช้สั้น ๆ ว่า สันหลังยาว ก็มี, ขี้เกียจหลังยาว ก็ว่า. |
| 356 | สาดโคลน | ใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่นให้มัวหมอง |
| 357 | สาวไส้ให้กากิน | การนำความลับหรือเรื่องเลวร้ายไปบอกให้คนอื่นรู้ ซึ่งไม่ก่อประโยชน์ให้กับใคร แต่ผู้ที่ได้รับฟังกลับได้ล่วงรู้ความลับต่างๆ สำนวนนี้มักจะใช้สื่อถึงการบอกเล่าเรื่องราวที่ไม่ดี และมักจะมีคู่กรณีที่ต่างคนต่างแฉกันและกัน |
| 358 | สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น | การบอกเล่าบอกต่อผ่านคนมามากๆ ก็ไม่เท่ากับเราได้เห็นด้วยตาตนเอง อย่าเพิ่งไปเชื่อสิ่งที่คนบอกต่อ ๆ กันมา จะจริงหรือไม่ต้องไปสัมผัสไปเห็นด้วยตัวเอง |
| 359 | สิบแปดมงกุฎ | เหล่าเสนาวานรของกองทัพพระรามในเรื่องรามเกียรติ์ มี ๑๘ ตน; โดยปริยายหมายถึงพวกมิจฉาชีพที่ทำมาหากินโดยใช้เล่ห์เหลี่ยมกลอุบายหลอกลวงผู้อื่น. |
| 360 | สิ้นเนื้อประดาตัว | ไม่มีทรัพย์สมบัติเหลือติดตัว เช่น เขากลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัวเพราะหมกมุ่นในการพนัน กิจการค้าของเขาล้มเหลวจนสิ้นเนื้อประดาตัว. |
| 361 | สุกเอาเผากิน | อาการที่ทำลวก ๆ, อาการที่ทำพอเสร็จไปคราวหนึ่ง ๆ เช่น เขาทำงานสุกเอาเผากิน พอให้พ้นตัวไป. |
| 362 | สู้ยิบตา | สู้จนถึงที่สุด, สู้ไม่ถอย, เช่น เขาสู้ยิบตาแม้ว่าจะสะบักสะบอมเพียงใดก็ไม่ยอมแพ้. (กร่อนมาจากสำนวนเกี่ยวกับการตีไก่ซึ่งถูกตีจนต้องเย็บตาว่า สู้จนเย็บตา). |
| 363 | สู้เหมือนหมาจนตรอก | ฮึดสู้เพราะไม่มีทางหนี เช่น พอจนมุมเข้า เขาก็สู้เหมือนหมาจนตรอก. |
| 364 | เสือกระดาษ | ประเทศ องค์การ หรือผู้ที่ทําท่าทีประหนึ่งมีอํานาจมากแต่ความจริงไม่มี. |
| 365 | เสือซ่อนเล็บ | ดูไม่มีอะไรน่ากลัวหรือมีอะไรโดดเด่น แต่แท้จริงแล้วอาจแอบซ่อนความสามารถ ที่ไม่ยอมแสดงออกมาให้ไครรู้ |
| 366 | เสือนอนกิน | คนที่ได้รับผลประโยชน์หรือผลกําไรโดยไม่ต้องลงทุนลงแรง. |
| 367 | เสือลำบาก | เสือที่ถูกทำร้ายบาดเจ็บ มีความดุร้ายมากกว่าปรกติ, โดยปริยายหมายถึงคนที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น. |
| 368 | ใส่หน้ากาก | แสดงทีท่าหรือกิริยาอาการที่มิได้เกิดจากนิสัยใจจริง, แสดงกิริยาท่าทีลวงให้เข้าใจผิด, เช่น ต่างคนต่างใส่หน้ากากเข้าหากัน, สวมหน้ากาก ก็ว่า. |
| 369 | ไส้แห้ง | ยากจน, อดอยาก. |
สำนวนไทย หมวด ห
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 370 | หงายเก๋ง | แพ้ราบคาบ แบบหมดรูป สู้ไม่ได้ |
| 371 | หญ้าปากคอก | ดู ตีนกา ๓. |
| 372 | หนอนบ่อนไส้ | ฝ่ายตรงข้ามที่เข้ามาทำทีเป็นพวกเพื่อบ่อนทำลาย. |
| 373 | หนอนหนังสือ | คนที่ชอบหมกมุ่นอยู่กับการอ่านหนังสือ. |
| 374 | หนักเอาเบาสู้ | ขยันขันแข็งไม่เกี่ยงงาน |
| 375 | หนักแผ่นดิน | ไม่รู้คุณของแผ่นดินที่อาศัย, ทรยศต่อบ้านเมืองของตน, เสนียดสังคม. |
| 376 | หนังหน้าไฟ | ผู้ได้รับความเดือดร้อนก่อนผู้อื่น เช่น ลูกทำความผิดมา พ่อแม่ก็ต้องเป็นหนังหน้าไฟ. |
| 377 | หนามยอกอก | คนหรือเหตุการณ์ที่ทําให้รู้สึกเหมือนมีอะไรมาทิ่มแทงอยู่ในอกตลอดเวลา. |
| 378 | หนีร้อนมาพึ่งเย็น | หนีจากที่ที่มีความเดือดร้อนมาอาศัยอยู่ในที่ที่มีความสงบสุข |
| 379 | หนีเสือปะจระเข้ | หนีภัยอันตรายอย่างหนึ่งแล้วต้องพบภัยอันตรายอีกอย่างหนึ่ง |
| 380 | หนูตกถังข้าวสาร | ชายที่ฐานะไม่ค่อยดี ยากจน แต่งงานกับหญิงที่ร่ำรวยและมั่งคั่งกว่าตัว |
| 381 | หนูติดจั่น | จนปัญญา, หาทางออกไม่ได้. |
| 382 | หน้าฉาก | ที่แสดงให้ปรากฏเปิดเผย เช่น ฐานะหน้าฉากของเขาเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียง แต่ความจริงค้าขายยาเสพติด, ตรงข้ามกับ หลังฉาก. น. ความเป็นไปหรือพฤติกรรมที่เปิดเผย, ตรงข้ามกับ หลังฉาก. |
| 383 | หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง | ความลับรักษาได้ยาก |
| 384 | หน้าเป็นม้าหมากรุก | หน้างอแสดงความโกรธ |
| 385 | หน้าเลือด | ชอบแสวงหาประโยชน์โดยวิธีบังคับให้จำยอมเพราะเห็นแก่ตัว เช่น เขาเป็นเจ้าหนี้หน้าเลือด, หน้าโลหิต ก็ว่า. |
| 386 | หน้าใหญ่ใจโต | มีใจกว้างใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเกินตัวเพื่ออวดมั่งมี เช่น เขาชอบทำหน้าใหญ่ใจโตทั้ง ๆ ที่มีเงินน้อย. |
| 387 | หมองูตายเพราะงู | ผู้ที่ชำนาญในการเอางูเห่ามาเลี้ยงเป็นอาชีพก็อาจถูกงูเห่ากัดตายเพราะความประมาทได้, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่มีความรู้อาจตายหรือพลาดท่าเสียทีเพราะความรู้ของตนก็ได้. |
| 388 | หมาจนตรอก | คนที่ฮึดสู้อย่างสุดชีวิตเพราะไม่มีทางเลือก ในสำนวนว่า สู้เหมือนหมาจนตรอก. |
| 389 | หมาหยอกไก่ | เรียกอาการที่ชายหยอกล้อหญิงในทำนองชู้สาวเป็นทีเล่นทีจริง. |
| 390 | หมาหัวเน่า | ไม่มีไครเอาไม่มีไครต้อการ โดนรังเกียจ ไม่มีไครอยากคบด้วย |
| 391 | หมาหางด้วน | คนที่ทําอะไรผิดพลาดจนได้รับความอับอายแล้วชวนให้ผู้อื่นทําตามโดยยกย่องการกระทํานั้นว่าดี ควรเอาอย่าง. |
| 392 | หมาเห่าใบตองแห้ง | คนที่ทำตัวเองเหมือนมีความเก่งกล้าสามารถ แต่จริงแล้วเป็นคนที่ขี้ขลาดไม่กล้าจริงอย่างที่พูด |
| 393 | หมาในรางหญ้า | คนที่หวงแหนสิ่งที่ตนเองกินหรือใช้ไม่ได้ แต่ไม่ยอมให้คนอื่นกินหรือใช้, หมาหวงราง ก็ว่า. |
| 394 | หมูไปไก่มา | ลักษณะของการถ้อยทีถ้อยอาศัยกันด้วยการให้สิ่งของแลกเปลี่ยนหรือตอบแทนซึ่งกันและกันเป็นต้น |
| 395 | หวังน้ำบ่อหน้า | ของที่ได้แน่นอนแล้วไม่เอา กลับไปคาดหวังกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง |
| 396 | หอกข้างแคร่ | การมีศัตรูอยู่ใกล้ตัวเช่นคนใกล้ชิดที่อาจคิดร้ายขึ้นมาเมื่อไรก็ได้ |
| 397 | หัวกะทิ | ดีเด่นเป็นพิเศษ |
| 398 | หัวหกก้นขวิด | อาการที่ทำอะไรตามความพอใจอย่างเต็มที่ |
| 399 | หัวหมอ | เจ้าเล่ห์อ้างนู่อ้างนี่ไปเรื่อย ฉลาดแกมโกง |
| 400 | หัวหลักหัวตอ | มองข้ามในบางเรื่องว่าไม่สำคัญ แต่จริง ๆ แล้วเป็นเรื่องที่สำคัญมาก |
| 401 | หัวเดียวกระเทียมลีบ | ตัวคนเดียว อยู่คนเดียว ไม่มีเพื่อนฝูง |
| 402 | หัวเรือใหญ่ | ผู้ที่เป็นหัวหน้าในการสั่งการทำกิจการต่าง ๆ |
| 403 | หัวแก้วหัวแหวน | รักใคร่เอ็นดูมาก |
| 404 | หัวไม่วาง หางไม่เว้น | ถูกเรียกใช้ โดนใช้งานอย่างหนักอยู่ตลอด ไม่ได้ว่างเว้น |
| 405 | หามรุ่งหามค่ำ | หักโหมทั้งวันทั้งคืน |
| 406 | หายใจไม่ทั่วท้อง | ไม่สบายใจเพราะเป็นกังวล เช่น เขาหายใจไม่ทั่วท้องขณะต้องเสี่ยงขับรถไปบนสะพานชำรุด |
| 407 | หาเช้ากินค่ำ | หาเลี้ยงชีพด้วยความลำบากยากแค้นพอประทังชีวิตไปวันหนึ่ง ๆ |
| 408 | หูเบา | เชื่อคนง่าย |
สำนวนไทย หมวด อ
| # | สำนวนไทย | หมายถึง |
|---|---|---|
| 409 | ออกลาย | เริ่มแสดงความไม่ดีให้ปรากฏหลังจากที่แสร้งทําดีมาแล้ว |
| 410 | อ้าปากเห็นลิ้นไก่ | คือรู้ทันกันรู้ทันสิ่งที่จะทำ |
| 411 | เอาข้างเข้าถู | ไม่ใช้เหตุผล ดื้อดันจะเอาชนะให้ได้ เอาสีข้างเข้าถู ก็ว่า |
| 412 | เอาน้ำลูบท้อง | อดทนในยามยามโดยกินน้ำแทนข้าว |
| 413 | เอาปูนหมายหัว | ผูกอาฆาตไว้ คาดโทษไว้ เชื่อแน่ว่าจะเป็นไปตามที่คาดหมายไว้ ประมาทหน้าว่าไม่มีทางจะเอาดีได้ |
สำนวนไทย หมวด ฮ
ไม่มีสำนวนไทยในหมวด ฮ.
ย้อนกลับไปที่ สำนวนไทย หมวด ก-ฮ หน้าแรก
หากหาสำนวนไหนไม่เจอ สามารถกดค้นหาสำนวนไทย แล้วพิมพ์ค้นหาได้เลย