คำในภาษาไทยอัปภาคย์อ่านว่าอับ-ปะ-พากอัปภาคย์ หมายถึง?พจนานุกรมไทย อัปภาคย์ หมายถึง:[อับปะ-] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย; ไม่มีดี เช่น จะดูดินฟ้าพนาวัน สารพันอัปภาคย์หลากลาง. (อิเหนา), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์, อปภาคย์ ก็ว่า. (ส.).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ อัปภาคย์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันอปราธ- อปวาท อปาจี อพพะ อภว- อภัพ อภัพผล อภิชน- อภิชนาธิปไตย อัประมาท อัปลักษณ์ อัปเปหิแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "อ่านว่า"ก่อนหน้าอปภาคย์ถัดไปอปมงคล