ผลการค้นหา

Zinc

แปลว่า(english) Chemical Symbol Zn. Element No. 30 of the periodic system; atomic weight 65.38. Blue-white metal; when pure, malleable and ductile even at ordinary temperatures; melting point 787 (degrees) F.; boiling point 1665 (degrees) F., specific gravity 7.14. Can be electrodeposited; it is extensively used as a coating for steel and sheet zinc finds many outlets, such as dry batteries, etc. Zinc-base alloys are of great importance in die casting. Its most important alloy is brass.

zinc white

แปลว่าสีขาวทำจากสังกะสีและอ๊อกซิเจน

zinc oxide

แปลว่าสารประกอบของสังกะสีและอ๊อกซิเจน ใช้ทำแป้งหรือสีขาว

zinc-green

แปลว่าสีเขียวซึ่งทำจากสังกะสี

zinc blende

แปลว่าแร่สังกะสีชนิดหนึ่งมีสีเหลืองและสีดำ เป็นสารประกอบของสังกะสีกับกำมะถัน

Bonderized Coating

แปลว่า(english) A thin film of phosphate pretreatment applied to a steel surface (bare or zinc coated) to enhance paintability.

Brittle Inter-metallic Layer

แปลว่า(english) An iron-zinc alloy layer formed between the steel substrate and the free zinc of galvanized coatings.

white-zinc

แปลว่าสังกะสีขาว, สีขาวเงิน

zinc salt

แปลว่าเกลือสังกะสีของกรดน้ำมันตังอิ๊ว

Bonderizing

แปลว่า(english) The coating of steel with a film composed largely of zinc phosphate in order to develop a better bonding surface for paint or lacquer.

A Coatings

แปลว่า(English) Coatings on hot-dipped galvanized steels processed to convert the coating completely to zinc-iron alloys; dull gray in appearance, have no spangle, and after proper preparation, are well suited for painting.

Binary Alloy

แปลว่า(english) An alloy containing two elements, apart from minor impurities, as brass containing the two elements copper and zinc.