ผลการค้นหา

เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อม

ผู้ครองแผ่นดินที่เจ้าสำราญ แส่หาแต่กามารมณ์ โภคทรัพย์จะพินาศหมด นี่แลที่เรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน

ผู้รู้จักประโยชน์แล้ว ย่อมนำสุขมาให้

สักวันหนึ่ง ความรู้ที่เรียนมาจะให้ประโยชน์

คนโกรธฆ่าได้ แม้แต่มารดาของตน

หมู่สัตว์นี้ประกอบด้วยมานะ มีมานะเป็นเครื่องร้อยรัด ถูกมานะมัดไว้ ทำความแข่งดีเพราะทิฏฐิ ย่อมล่วงสงสารไปไม่ได้

อย่าสมาคมกับคนพาลซึ่งเป็นดังศัตรูทุกเมื่อ

สมาคมกับคนพาลย่อมนำทุกข์มาให้

บัณฑิตไม่ควรทำความเป็นเพื่อนกับคนส่อเสียด คนมักโกรธ คนตระหนี่ และคนเพลิดเพลินในสมบัติ เพราะการสมาคมกับคนชั่ว เป็นความเลวทราม

การงานใด ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมาก

ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย

โภคทรัพย์ มิใช่มีมาได้ด้วยเพียงคิดเอา