ควรระแวงในศัตรู
ควรระแวงในศัตรู แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ
ควรรักษาตนนั้นไว้ให้ดี
ควรเคารพสัทธรรม
ควรเปล่งวาจางาม
ควรเปล่งวาจาไพเราะ ที่มีประโยชน์
ความกตัญญูกตเวที เป็นพื้นฐานของคนดี
ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายของคนดี
คำบาลี นิมิตฺตํ สาธุรูปานํ กตญฺญูกตเวทิตา
ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายของคนดี
ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายแห่งคนดี
ความกตัญญูกตเวทีเป็นเครื่องหมายของคนดี
ความกำหนัดเพราะดำริ เป็นกามของคน
ความคืนผ่านไป ๆ บัดนี้เรากำลังทำอะไรอยู่
ความคุ้นเคย เป็นญาติอย่างยิ่ง
ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง
ความจน เป็นทุกข์ในโลก
ความจนเป็นทุกข์ในโลก
ความชนะใด ที่ชนะแล้ว กลับแพ้ได้ ความชนะนั้นไม่ดี
ความชนะใด ที่ชนะแล้ว ไม่กลับแพ้ ความชนะนั้นดี
ความชั่ว คนชั่ว ทำง่าย
ความชั่ว ย่อมเผาผลาญในภายหลัง
ความชั่ว ไม่ทำเสียเลย จะดีกว่า
ความชั่วเมื่อทำแล้ว ย่อมเดือนร้อนภายหลัง
ความดี คนชั่ว ทำยาก
ความดี คนดี ทำง่าย
ความดี ทำไว้แล จะดีกว่า
ความดี อันคนชั่วทำยาก
ความดี อันคนดีทำง่าย
ความดี โจรลักไม่ได้
ความดีที่ทำไว้เอง เป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า
ความดีที่ทำไว้เองนี้แหละ เป็นทรัพย์ส่วนของตัวโดยเฉพาะ
ความดีที่ทำไว้เองเป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า
ความตายย่อมครอบงำคนเก็บดอกไม้ (กามคุณ) ที่มีใจข้องในอารมณ์ต่าง ๆ ไม่อิ่มในกาม ไว้ในอำนาจ
ความตายย่อมมีแก่ผู้เกิด
ความถึงพร้อมแห่งขณะ หาได้ยาก
ความทุกข์ เกิดขึ้นบ่อย ๆ
ความบริสุทธิ์ก็ดี ผู้ที่ประเสริฐล้วนก็ดี ขันติ และ โสรัจจะ ก็ดี จะเป็นผู้สนิทก็ดี ย่อมไม่มีเพราะการชำระล้างด้วยน้ำ
ความบริสุทธิ์พึงรู้ได้ด้วยถ้อยคำ
ความบริสุทธิ์และความไม่บริสุทธิ์ มีเฉพาะตัว
ความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว
ความประพฤติชั่วเป็นมลทินของหญิง
ความประมาท บัณฑิต ติเตียนทุกเมื่อ
ความประมาท เป็นทางแห่ง ความตาย
ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย
ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย
ความประมาท เป็นมลทินของผู้รักษา
ความปรารถนาลามก ไม่ละอาย ไม่เอื้อเฟื้อ เพราะเหตุใด, เขาย่อมสร้างบาป เพราะเหตุนั้น เขาไปสู่อบายเพราะเหตุนั้น
ความผัดเพี้ยนกับมฤตยูอันมีกองทัพใหญ่นั้น ไม่ได้เลย
ความผิดของตน มองเห็นได้ยาก
ความผิดของผู้อื่นเห็นง่าย ฝ่ายของตนเห็นยาก
ความผิดของผู้อื่นเห็นได้ง่าย
ความผิดเสมอด้วยโทสะไม่มี
ความพร้อมเพรียงของปวงชนผู้เป็นหมู่ ยังความเจริญให้สำเร็จ
ความพร้อมเพรียงของหมู่คณะย่อมนำสุขมาให้
ความพร้อมเพรียงของหมู่เป็นสุข และ การสนับสนุนคนผู้พร้อมเพรียงกันก็เป็นสุข, ผู้ยินดีในคนผู้พร้อมเพรียงกัน ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่คลาดจากธรรมอันเกษมจากโยคะ
ความพินิจ ไม่มีแก่คนไร้ปัญญา
ความมีปัญญา ย่อมรู้ได้จากการสนทนา
ความมีสติป้องกันความเลวร้ายได้
ความยินดีในธรรมะ ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง
ความรักอื่น เสมอด้วยความรักตนเองไม่มี
ความริษยา เป็นเหตุทำโลกให้ฉิบหาย
ความรู้จักประมาณ ยังประโยชน์ให้สำเร็จทุกเมื่อ
ความรู้ที่เรียนมา เป็นเครื่องพัฒนาปัญญา
ความรู้เกิดแก่คนพาล ก็เพียงเพื่อความฉิบหาย, มันทำสมองของเขาให้เขว, ย่อมฆ่าส่วนที่ขาวของคนพาลเสีย
ความสงบระงับแห่งสังขารนั้น เป็นสุข
ความสงัดของผู้สันโดษมีธรรมปรากฎ เห็นอยู่ นำสุขมาให้
ความสะอาด รู้ได้ด้วยคำพูด
ความสัตย์นั่นแล ดีกว่ารสทั้งหลาย
ความสันโดษด้วยปัจจัยตามมีตามได้ นำสุขมาให้
ความสันโดษเป็นทรัพย์อย่างยิ่ง
ความสั่งสมบาป นำทุกข์มาให้
ความสำรวมในที่ทั้งปวง เป็นดี ท่านว่าศีล เป็นความดี
ความสิ้นตัณหา ย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง
ความสิ้นปัญญาย่อมเกิดเพราะความไม่ประกอบ
ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบใจไม่มี
ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบไม่มี
ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง เป็นทางดับจากทุกข์
ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง เป็นทางดับทุกข์ทั้งหลาย
ความหิว เป็นโรคอย่างยิ่ง
ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง สังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่ง รู้ข้อนั้นตามเป็นจริงแล้ว ดับเสียได้ เป็นสุขอย่างยิ่ง
ความอดทน นำมาซึ่งประโยชน์สุข
ความอดทน นำสุขมาให้
ความอดทน ย่อมตัดแห่งบาปทั้งสิ้น ผู้มีขันติชื่อว่า ย่อมขุดรากแห่งความติเตียนและการทะเลาะกันได้ เป็นต้น
ความอดทน ห้ามไว้ได้ซึ่งความผลุนผลัน
ความอดทน เป็นกำลังของนักพรต
ความอดทน เป็นตปะ (ตบะ) ของผู้พากเพียร
ความอดทน เป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์
ความอดทนเป็นประธาน เป็นเหตุแห่งคุณ คือศีล และ สมาธิ, กุศลธรรมทั้งปวงย่อมเจริญ เพราะความอดทนเท่านั้น
ความอดทนเป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์ ความอดทนเป็นตบะของผู้พากเพียร ความอดทนเป็นกำลังของนักพรต ความอดทนนำประโยชน์สุขมาให้
ความอยาก มีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย
ความอยาก ย่อมชักพาคนไปต่าง ๆ
ความอยาก ละได้ยากในโลก
ความอยากย่อมชักลากนรชนไป ความอยากละได้ยากในโลก, สัตว์เป็นอันมาก ถูกความอยากผูกมัดไว้ ดุจนาจนกถูกบ่วงรัดไว้ฉะนั้น
ความอิ่มด้วยกามทั้งหลาย ไม่มีในโลก
ความอิ่มในกามทั้งหลาย ย่อมไม่มี เพราะฝนคือ กหาปณะ (คือกามไม่มีที่สิ้นสุด)
ความอุบัติแห่งผล ย่อมมีได้ด้วยการกระทำของตน
ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้ เป็นการยาก
ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้ทั้งหลาย นำสุขมาให้
ความเกียจคร้าน เป็นมลทินแห่งผิวพรรณ
ความเคารพรักบำรุงมารดา นำมาซึ่งความสุขในโลก
