พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดความประมาท
รวมพุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดความประมาท
พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดความประมาท ตามที่เคยรู้จัก พุทธสุภาษิต มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- คนทอดทิ้งกิจที่ควรทำ ไปทำกิจที่ไม่ควรทำ เมื่อเขาถือตัวมัวประมาท อาสวะย่อมเจริญ
- คนประมาท ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน
- คนมีปัญญาทราม ย่อมประกอบแต่ความประมาท
- ความประมาท บัณฑิต ติเตียนทุกเมื่อ
- ความประมาท เป็นทางแห่ง ความตาย
- ความประมาท เป็นมลทินของผู้รักษา
- ความรู้เกิดแก่คนพาล ก็เพียงเพื่อความฉิบหาย, มันทำสมองของเขาให้เขว, ย่อมฆ่าส่วนที่ขาวของคนพาลเสีย
- ผู้ประมาท เหมือนคนตายแล้ว
- ผู้ใดมีปัญญาทราม มีใจไม่มั่นคง พึงเป็นอยู่ตั้งร้อยปี ส่วนผู้มีปัญญาเพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ประเสริฐกว่า
- หากกล่าวพุทธพจน์ได้มาก แต่เป็นคนประมาท ไม่ทำตามพุทธพจน์นั้น ก็ไม่มีส่วนแห่งสามัญญผล เหมือนคนเลี้ยงโค คอยนับโคให้ผู้อื่นฉะนั้น
- อย่ามัวประกอบความประมาท
- เมื่อก่อนประมาท ภายหลังไม่ประมาท เขาชื่อว่ายังโลกนี้ให้สว่าง เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น
- ไม่ควรสมคบด้วยความประมาท
