ผลการค้นหา

โปร่ง

หมายถึง[โปฺร่ง] ว. มีลักษณะว่างหรือเปิดเป็นช่อง, ไม่ทึบ, เช่น ใต้ถุนโปร่ง ที่โปร่ง ป่าโปร่ง; แจ่มใสไม่อึดอัด เช่น สมองโปร่ง.

โปร่งฟ้า

หมายถึง[โปฺร่ง-] น. ชื่อไม้เถามีรากสะสมอาหารชนิด Asparagus setaceus (Kunth) Jessop ในวงศ์ Asparagaceae กิ่งเป็นเส้นเล็กละเอียดโปร่ง ออกเป็นแผงคล้ายใบ ใบเป็นเกล็ดเล็กสีน้ำตาลอ่อน ปลูกเป็นไม้ประดับ.

ก๊อซ

หมายถึงน. เรียกผ้าบาง โปร่ง ที่ใช้ปิดแผลหรือพันแผลว่า ผ้าก๊อซ. (อ. gauze).

ปล่ง

หมายถึง[ปฺล่ง] ว. ปลอด, ตลอด, จะแจ้ง, เป็นทางไป, กระจ่าง, โปร่ง.

โว่ง

หมายถึงว. ว่าง, โล่ง, โปร่ง, เช่น ตัดต้นไม้เสียโว่ง ซดน้ำแกงร้อน ๆ แล้วคอโว่ง.

เสลา

หมายถึง[สะเหฺลา] ว. สวย, งาม, เกลี้ยงเกลา, เปลา, โปร่ง, เฉลา ก็ว่า.

แจ่มใส

หมายถึงน. ปลอดโปร่งไม่ขุ่นมัว เช่น อารมณ์แจ่มใส, โปร่ง เช่น อากาศแจ่มใส.

ลายเฉลวโปร่ง

หมายถึงน. ชื่อลายจักสานลายหนึ่ง ใช้ในการสานสิ่งของหลายอย่าง เช่น สานชะลอม สานกระเช้าตาดอกพิกุล มักสานด้วยไม้ไผ่ จะสานด้วยตอกปื้นหรือตอกตะแคงก็ได้ มีลักษณะเป็นตาหกเหลี่ยม, ลายเฉลว ๖ มุม ก็เรียก.

ลายเฉลว ๖ มุม

หมายถึงน. ลายเฉลวโปร่ง.

อุดอู้

หมายถึงว. อับ, ไม่โปร่ง, (ใช้แก่สถานที่).

ผ้าลูกไม้

หมายถึงน. ผ้าที่ถักโปร่งเป็นลวดลายต่าง ๆ.

เปลญวน

หมายถึงน. เปลที่ถักด้วยป่านเป็นตาโปร่ง.