ผลการค้นหา

เลือดขึ้นหน้า

หมายถึง(สำ) ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห.

เลือด

หมายถึงน. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ; ระดู เช่น เลือดทำ คือ อาการป่วยในระหว่างที่มีระดู; โดยปริยายหมายถึงผู้สืบเชื้อสาย เช่น เลือดศิลปิน เลือดนักรบ เลือดนักประพันธ์; ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เลือดจุฬา เลือดธรรมศาสตร์.

เลือดล้างด้วยเลือด

หมายถึงก. แก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงในทำนองเดียวกัน.

หน้าเผือด,หน้าเผือดสี

หมายถึงน. หน้าไม่มีสีเลือด. ว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าถอดสี ก็ว่า.

เลือดโชก,เลือดท่วมตัว,เลือดสาด,เลือดอาบ

หมายถึงน. เลือดออกมาก.

เลือดดำ

หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนน้อยหรือขาดออกซิเจน มีสีแดงคล้ำ.

เลือดพล่าน

หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวอย่างรุนแรง.

เลือดเสีย

หมายถึงน. เลือดระดูไม่ปรกติ มีสีแดงคล้ำ กลิ่นเหม็น.

เลือดเดือด

หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวขึ้นมาทันทีทันใด.

ห้อเลือด

หมายถึงว. ช้ำมีเลือดคั่งอยู่ใต้ผิวหนัง.

เลือดกำเดา

หมายถึงน. เลือดที่ออกทางช่องจมูก.

เลือดเข้าตา

หมายถึง(สำ) ก. ฮึดสู้โดยไม่เกรงกลัวเพราะไม่มีทางเลือกหรือเจ็บช้ำน้ำใจเป็นต้น, กล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยทำเพราะทนถูกบีบคั้นไม่ไหว.