ผลการค้นหา

เคือง

หมายถึงก. ไม่พอใจและเริ่มรู้สึกโกรธ; ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ.

ขึ้ง

หมายถึงก. แค้น, เคือง, โกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น โกรธขึ้ง ขึ้งโกรธ ขึ้งเคียด.

โรษ

หมายถึงก. เคือง, แค้น. (ส.; ป. โรส).

เคียด

หมายถึงก. เคือง, โกรธ.

พิโรธ

หมายถึง(ราชา) ก. โกรธ, เคือง, ใช้ว่า ทรงพระพิโรธ. (ป., ส. วิโรธ ว่า การขัดขวาง).

กริ้ว

หมายถึง[กฺริ้ว] (ราชา) ก. โกรธ, เคือง, ในบทกลอนโบราณใช้ในที่สามัญก็มี เช่น ฝูงมหาชนท้งงหลายกริ้วโกรธ. (ม. คำหลวง ชูชก).

ดาลเดือด

หมายถึงก. บังเกิดความโกรธ, เคือง, เดือดดาล ก็ใช้.

เคืองขุ่น

หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, ขุ่นเคือง ก็ว่า.

ลำเคือง

หมายถึงว. เคืองแค้น.

ฟ้าเคืองสันหลัง

หมายถึง(สำ) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรำพัน. (ขุนช้างขุนแผน).

ระคาง

หมายถึงก. หมาง, หมองใจ, เคืองใจ.

เคียดแค้น

หมายถึงก. โกรธแค้น, เคืองแค้น.