ค้นเจอ 22 รายการ

เกลื่อนกลาด

หมายถึงว. เกลื่อน.

ระเนนระนาด,ระเนระนาด

หมายถึงว. เกลื่อนกลาด (ใช้แก่สิ่งที่อยู่ในลักษณะที่ล้มทับกันอยู่เรี่ยรายมากมาย).

ดารดาษ

หมายถึง[-ระดาด] ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ ดาษ หรือ ดาษดา ก็ว่า.

ดาษ,ดาษ,ดาษดา

หมายถึง[ดาด, ดาดสะดา] ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ หรือ ดารดาษ ก็ใช้.

เนรนาด

หมายถึง[เนระ-] (กลอน) ก. เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด, เช่น เสมือนหนึ่งราชกัญญาคณานางสนมล้มเนรนาดด้วยอาลัย. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). (อาจเพี้ยนมาจาก ระเนระนาด).

เบือ

หมายถึงว. เกลื่อนกลาด (ใช้แก่กริยาตาย) ในคำว่า ตายเป็นเบือ คือ ตายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.

อาเกียรณ์

หมายถึง[-เกียน] ว. เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด. (ส. อากีรฺณ; ป. อากิณฺณ).

ดื่นดาษ

หมายถึงว. เกลื่อนกลาด, มากหลาย, ดาษดื่น ก็ว่า.

สรดื่น

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ว. เกลื่อนกลาด, ดาษดื่น.

กล่น

หมายถึง[กฺล่น] ก. เกลื่อนกลาด, ดื่นดาษ, เรี่ยรายอยู่.

กลาด

หมายถึง[กฺลาด] ว. ดาษดื่น, ใช้เข้าคู่กับคำ เกลื่อน เป็น เกลื่อนกลาด หรือ กลาดเกลื่อน.

อีเหละเขละขละ,อีเหละเขะขะ

หมายถึง[-เหฺละเขฺละขฺละ, -เหฺละ-] ว. เกะกะ, เกลื่อนกลาด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ