ค้นเจอ 26 รายการ

ห้วง

หมายถึงน. ช่วง, ระยะ, ตอน.

ตอน

หมายถึงน. ห้วง, ชุด, ท่อน, ระยะ, วรรค; ส่วนหนึ่ง ๆ ที่แบ่งออกจากส่วนใหญ่ เช่น แม่นํ้าสายนี้แบ่งออกเป็น ๓ ตอน ถนนพหลโยธินตอนที่ผ่านดอนเมือง หนังสือเล่มนี้มี ๑๐ ตอน โขนแสดงตอนหนุมานเผาลงกา ขอให้มาตอนเช้า ตอนเหนือของประเทศไทย; วิธีขยายพันธุ์ต้นไม้แบบหนึ่ง ใช้มีดควั่นกิ่งและเลาะเปลือกออกแล้วเอาดินพอก ใช้ใบตองหรือกาบมะพร้าวหุ้ม มัดหัวท้ายไว้ เมื่อรากงอกดีแล้ว ตัดกิ่งออกจากต้นนำไปปลูก. ก. ขยายพันธุ์โดยวิธีการเช่นนั้น; ตัดหรือทำลายอวัยวะซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสืบพันธุ์เพื่อไม่ให้เกิดลูกเป็นต้น.

ห้วงน้ำ

หมายถึงน. ทะเลหรือแม่นํ้าตอนที่กว้างใหญ่.

วังวน

หมายถึงน. ห้วงนํ้าที่หมุนวน.

ละหาน

หมายถึงน. ห้วงนํ้า. (เทียบเขมร ว่า รหาล).

ละหาร

หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).

โอฆสงสาร

หมายถึงน. การเวียนเกิดเวียนตายในห้วงของกิเลส. (ป.).

ทะเลสาบ

หมายถึงน. ห้วงนํ้าใหญ่ที่มีแผ่นดินล้อมรอบ มี ๒ ชนิด คือ ทะเลสาบนํ้าเค็ม และ ทะเลสาบนํ้าจืด.

สาบ

หมายถึงน. เรียกห้วงนํ้าใหญ่คล้ายบึง แต่โตกว่า ว่า ทะเลสาบ. (ข. สาบ ว่า จืด).

รหัท

หมายถึงน. ห้วงนํ้า, บ่อนํ้า, หนอง, ทะเล. (ป. รหท; ส. หฺรท).

มโหฆะ

หมายถึงน. ห้วงนํ้าใหญ่, ทะเลใหญ่; นํ้ามาก, นํ้าท่วมมาก. (ส., ป. มหา + โอฆ).

อัณณพ

หมายถึงน. อรรณพ, ห้วงนํ้า, ทะเล, มหาสมุทร. (ป. อณฺณว; ส. อรฺณว).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ