ผลการค้นหา

หาญ

หมายถึงว. กล้า, เก่ง, เช่น ทหารหาญ; บังอาจ เช่น หาญสู้, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น กล้าหาญ หักหาญ เหี้ยมหาญ ฮึกหาญ.

แปหาญ

หมายถึงน. แปที่รับนาคสะดุ้งที่โบสถ์ วิหาร หรือปราสาท.

อาจหาญ

หมายถึงว. กล้าหาญ.

เก่งกาจ

หมายถึงก. กล้าหาญไม่กลัวอะไร.

เศาร์

หมายถึงว. กล้าหาญ, เกี่ยวกับผู้กล้าหาญ. (ส. ศูร; ป. สูร).

เหิมหาญ

หมายถึงว. ลำพองใจด้วยความกล้าหาญ.

รู้หาญรู้ขลาด

หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.

ปลุกใจ

หมายถึงก. เร้าใจให้กล้าหาญหรือกระตือรือร้น.

ราญรอน

หมายถึงก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.

วิร,วิร-,วิระ

หมายถึง[วิระ-] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).

ราญ

หมายถึงก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.

เศารยะ

หมายถึง[-ระยะ] น. ความกล้าหาญ; อำนาจ. (ส.).