ผลการค้นหา

หน้าผาก

หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของใบหน้าอยู่เหนือคิ้วขึ้นไป.

ลลาฏ

หมายถึง[ละ-] น. นลาฏ, หน้าผาก. (ป., ส.).

นลาฏ

หมายถึง[นะลาด] (ราชา) น. หน้าผาก. (ป.; ส. ลลาฏ).

เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์

หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.

ผาก

หมายถึงน. ส่วนหน้าเหนือคิ้วขึ้นไป เรียกว่า หน้าผาก.

หน้างอก

หมายถึงน. หน้าผากกว้างยื่นงํ้าออกไปกว่าปรกติ.

โหนก

หมายถึง[โหฺนก] ว. นูนยื่นออกมา เช่น หน้าผากโหนก.

หัวเถิก

หมายถึงว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.

กรอบหน้า

หมายถึงน. เครื่องประดับขอบหน้าผากเป็นรูปกระจังเป็นต้น.

งัวเลีย

หมายถึงน. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.

ลูกผม

หมายถึงน. ผมอ่อนที่อยู่ตามตีนผมตรงหน้าผากและท้ายทอย.

โมกโคก

หมายถึง(ปาก) ว. มีสัณฐานใหญ่และนูน (มักใช้แก่หน้าผาก).