ผลการค้นหา

สั่น

หมายถึงก. ไหวถี่ ๆ เช่น กลัวจนตัวสั่น หนาวจนคางสั่น, ทำให้ไหวถี่ ๆ เช่น สั่นกระดิ่ง สั่นหัว.

ไหว

หมายถึงก. สั่น, สะเทือน, กระดิก, เช่น ใบไม้ไหว. ว. สามารถทำได้ เช่น เดินไหว สู้ไหว กินไหว.

ฟะฟั่น

หมายถึงว. เฝือ, เฟือน, มากจนเฝือ; มืดมัว; ยุ่งเหยิง;สั่น, สะเทือน.

จล

หมายถึง[จน] ก. ไหว, สั่น, เช่น จลวิจล. (ป.).

ตรละ

หมายถึง[ตะระละ] (แบบ) น. พลอยเม็ดกลางของเครื่องสร้อยคอ, สร้อยคอ; เพชร, เหล็ก; พื้นล่าง, พื้นราบ; ส่วนลึก. ว. กลับกลอก; หวั่นไหว, สั่น. (ป., ส.).

สั่นเทา

หมายถึงก. สั่นรัว ๆ อย่างคนเป็นไข้.

สั่นเทิ้ม

หมายถึงก. สั่นไปทั้งตัว.

งัก ๆ,งั่ก ๆ

หมายถึงว. อาการที่สั่นสะท้าน, อาการที่เดินสั่น ๆ มา.

เริ้ม

หมายถึงว. สั่นไปทั้งตัว เช่น ตัวสั่นเริ้ม, เทิ้ม ก็ว่า.

สั่นงั่ก

หมายถึงก. สั่นสะท้าน.

ระรัว

หมายถึงว. รัว ๆ, สั่นถี่ ๆ, สั่นสะท้าน, เช่น กลัวจนตัวสั่นระรัว เสียงสั่นระรัว.

อกสั่นขวัญหาย

หมายถึงก. ตกใจสุดขีด, ตกใจกลัวอย่างยิ่ง.