ผลการค้นหา

สันทัด

หมายถึงก. ถนัด, จัดเจน, เช่น เรื่องนี้เขาไม่สันทัด เขาสันทัดในด้านคำนวณ. ว. ปานกลาง, ไม่ใหญ่ไม่เล็ก, ไม่สูงไม่ตํ่า, (ใช้แก่รูปร่าง), เช่น รูปร่างสันทัด.

พิทักษ์

หมายถึงว. สันทัด. (ส. วิทกฺษ).

เจนจัด

หมายถึงก. สันทัด,ชำนาญ, มีประสบการณ์มาก, จัดเจน ก็ว่า.

ถนัด

หมายถึง[ถะหฺนัด] ก. สันทัด, ชำนาญ, เช่น ถนัดแต่งกลอน. ว. สะดวก เช่น เดินไม่ถนัด; ชัด, แม่นยำ, เช่น เห็นไม่ถนัด; เช่น, ราวกับ, เช่น ถนัดดั่งภูผาหลวง ทุ่มแท้. (ตะเลงพ่าย), สนัด ก็ว่า.

สนัด

หมายถึง[สะหฺนัด] ก. ถนัด, สันทัด, มั่นเหมาะ. ว. ชัด, แม่นยำ.

จัดเจน

หมายถึงก. สันทัด, ชำนาญ, มีประสบการณ์มาก, เจนจัด ก็ว่า.

ฉบัด

หมายถึง[ฉะ-] (กลอน) ว. ชัด, สันทัด, ทันทีทันใด, เช่น เจ้าช้างจึ่งรู้ฉบัด. (ลอ), เร่งยอมนุญาตเยาวฉบัด. (สรรพสิทธิ์). (ข. จฺบาส่).

ชำนิชำนาญ

หมายถึงก. เชี่ยวชาญมาก, สันทัดจัดเจน.

สันทัดกรณี

หมายถึง[สันทัดกะระนี, สันทัดกอระนี] ว. ที่รู้เรื่องนั้น ๆ ดี เช่น เขาเป็นผู้สันทัดกรณีในด้านการต่างประเทศ.

เชี่ยวชาญ

หมายถึงว. สันทัดจัดเจน, ชํ่าชอง, มีความชำนิชำนาญมาก.

สันทัสนะ

หมายถึง[สันทัดสะนะ] น. การแสดง, การชี้แจง. (ป. สนฺทสฺสน).

ท้วม,ท้วม ๆ

หมายถึงว. มีรูปร่างสันทัดอ้วนน้อย ๆ และไม่สูงใหญ่ เช่น ผู้หญิงคนนี้ท้วม; กลมกล่อม, นุ่มนวล, พอสมควร, พอประมาณ, เช่น พอท้วม ๆ.