ผลการค้นหา

รับหน้า

หมายถึงก. เผชิญหน้า, รอหน้า, เช่น ส่งเด็กไปรับหน้าเจ้าหนี้ไว้ก่อน.

รับหน้าเสื่อ

หมายถึงก. ทำหน้าที่เป็นหัวเบี้ย เช่นในการเล่นถั่วโปซึ่งสมัยก่อนมักปูเสื่อลำแพนเล่นกัน.

รับเวร

หมายถึงก. เข้ารอบผลัดกันรับหน้าที่ตามเวลาที่กะกันไว้.

สอ

หมายถึงว. ประดังกัน เช่น วิ่งสอกันมารับหน้า, หลั่งออกมาออ ในคำว่า น้ำลายสอ.

ทนายหน้าหอ

หมายถึง(ปาก) น. หัวหน้าคนรับใช้ที่ใช้ออกหน้าออกตา, ผู้รับหน้าแทนนาย.

ขื่อกะละปังหา

หมายถึงน. ขื่อด้านสกัดหัวท้ายสำหรับรับหน้าจั่วและติดกลอนปีกนก.

เสาหาน

หมายถึงน. เสาเล็กตั้งอยู่เหนือบัลลังก์ รายเป็นวงล้อมก้านฉัตรรองรับขอบบัวฝาละมีในเจดีย์ทรงลังกา; เสาคู่ที่ตั้งอยู่หน้าสุดของมุขเด็จสำหรับรับหน้าบัน.