ผลการค้นหา

ระกำ

หมายถึงน. ชื่อนํ้ามันชนิดหนึ่ง ใช้ทานวดแก้เคล็ดบวม. (ดู นํ้ามันระกำ).

ระกำ

หมายถึงก. ปักเป็นดอกควบด้วยไหม. (ม.).

ระกำ

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Cathormion umbellatum (Vahl) Kosterm. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีขาว ฝักแบนบิดเป็นวง, ระกำนา หรือ ระกำป่า ก็เรียก. (๒) ชื่อปาล์มชนิด Salacca wallichiana C. Martius ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอ ก้านใบมีหนามแข็ง เนื้อฟ่าม ผลออกเป็นกระปุก กินได้.

ระกำ

หมายถึงน. ความลำบาก, ความตรมใจ, ความทุกข์, เช่น ตกระกำลำบาก.

ระกำนา,ระกำป่า

หมายถึงดู ระกำ ๑ (๑).

โจรกรรม

หมายถึง[โจระกำ, โจนระกำ] น. การลัก, การขโมย, การปล้น. (ส.; ป. โจรกมฺม).

ธูปไม้ระกำ

หมายถึงน. ธูปที่ใช้ไม้ระกำเป็นแกน.

กระปุก

หมายถึงน. ภาชนะเครื่องปั้นดินเผาหรือแก้วเป็นต้น รูปป้อม ๆ เตี้ย ๆ ขนาดเล็ก โดยมากปากแคบ ก้นสอบ, ลักษณนามเรียกทะลายของผลระกำหรือผลจาก เช่น ผลระกำกระปุกหนึ่ง ผลจาก ๒ กระปุก.

กฐินัตถารกรรม

หมายถึง[กะถินัดถาระกำ] น. การกรานกฐิน. (ป. กิน + อตฺถาร + ส. กรฺม).

สละ

หมายถึง[สะหฺละ] น. ชื่อปาล์มชนิด Salacca edulis Reinw. ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอคล้ายระกำ ผลสีคลํ้า ไม่มีหนาม เนื้อสีขาวหนาล่อน รสหวาน (เทียบ ม. salak); ชื่อระกำพันธุ์หนึ่ง ส่วนมากผลมีเมล็ดเดียว.

วีรกรรม

หมายถึง[วีระกำ] น. การกระทำที่ได้รับยกย่องว่าเป็นความกล้าหาญ, การกระทำของผู้กล้าหาญ.

ทรมาทรกรรม

หมายถึง[ทอระมาทอระกำ] (ปาก) ก. ทำให้ทนทุกข์ทรมานไม่รู้จักจบจักสิ้น, ทำให้ทนทุกข์ทรมานอย่างยืดเยื้อ.