ผลการค้นหา

พอง

หมายถึงก. อาการที่โป่งหรือฟูขึ้นมาเพราะมีอากาศหรือน้ำเป็นต้นอยู่ภายใน เช่น ลูกโป่งพองลม ถูกน้ำร้อนลวกหนังพอง เหยียบไฟเท้าพอง, ทำให้โป่ง ฟู หรือตั้งขึ้น เช่น อึ่งอ่างพองตัว เป่าลูกโป่งให้พอง เป่าปี่จนแก้มพอง ลิงพองขน แมวทำขนพอง; ขยายตัวให้โตขึ้น เช่น เห็ดหูหนูเมื่อแช่น้ำย่อมพองตัว ข้าวตังเมื่อเอาไปทอดก็จะพอง.

อืด

หมายถึงว. พอง, ขึ้น, เช่น ท้องอืด; เฉื่อยชา, ช้า.

ฟุฟะ

หมายถึงว. ไม่แน่น, พอง ๆ เช่น เสื้อติดระบายฟุฟะ.

กะพอง

หมายถึงน. ส่วนที่นูนเป็นปุ่ม ๒ ข้างศีรษะช้าง, กระพอง ตระพอง หรือ ตะพอง ก็ว่า.

ตาพอง

หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลทุกชนิดในสกุล Priacanthus วงศ์ Priacanthidae ลำตัวป้อม แบนข้าง ปากเชิดขึ้น คางยื่น ตาโตคลุมด้วยเยื่อใส เกล็ดเล็กสากมือ ลำตัวและครีบสีแดงสด อาศัยอยู่ใกล้พื้นท้องนํ้าหรือในระดับนํ้าลึก ที่ชุกชุมได้แก่ชนิด P. tayenus ขนาดโตได้ถึง ๓๐ เซนติเมตร, ตาโต หรือ ตาหวาน ก็เรียก.

ตาพอง

หมายถึงน. ตาที่มีลักษณะโป่งโตขึ้นมา. (สำ) ว. อาการที่ตาเบิกกว้างเพราะอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, แสดงอาการอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, ตาโต ตาลุก หรือ ตาลุกตาชัน ก็ว่า.

ตาพอง

หมายถึงดู เจ้าฟ้าหญิงสิรินธร.

ตาหวาน

หมายถึงดู ตาพอง ๓.

ตาโต

หมายถึงดู ตาพอง ๓.

โป้งโล้ง

หมายถึงว. โตพองไม่สมส่วน, ไม่กะทัดรัด, โป้งโย้ง ก็ว่า.

พวง

หมายถึงว. ลักษณะที่ยื่นพองออกมา เช่น แก้มเป็นพวง.

โศถะ

หมายถึงน. ความบวม, ความพอง, โศผะ ก็ว่า. (ส. โศถ, โศผ).