ผลการค้นหา

ประเวณี

หมายถึงน. การเสพสังวาส, การร่วมรส, ในคำว่า ร่วมประเวณี; ประเพณี เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย). ก. ประพฤติผิดเมียผู้อื่น เรียกว่า ล่วงประเวณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).

กาเมสุมิจฉาจาร

หมายถึง[-มิดฉาจาน] น. การประพฤติผิดในประเวณี. (ป.).

ดอกทอง

หมายถึงน. หญิงใจง่ายในทางประเวณี (ใช้เป็นคำด่า).

แพศยา

หมายถึง[แพดสะหฺยา] น. หญิงหาเงินในทางประเวณี, หญิงถ่อย, หญิงสำส่อน. (ส. เวศฺยา; ป. เวสิยา).

ตีงูให้หลังหัก

หมายถึง(สำ) ก. กระทำการสิ่งใดแก่ศัตรูโดยไม่เด็ดขาดจริงจังย่อมจะได้รับผลร้ายในภายหลัง เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย).