ผลการค้นหา

ประทัง

หมายถึงก. ทำให้ทรงอยู่ได้, ทำให้ดำรงอยู่ได้, เช่น กินพอประทังชีวิต เรือนโย้เอาเสาไปคํ้าพอประทังไว้ก่อน.

ตู๊

หมายถึงก. ประทัง, พอถูไถ, ชดเชย, เช่น พอตู๊ ๆ กันไป. (จ.).

ยาไส้

หมายถึง(ปาก) ก. ประทังความหิว.

ยาไส้

หมายถึง(ปาก) ก. ประทังความหิว เช่น หากินไม่พอยาไส้.

หนักท้อง

หมายถึงว. พอให้อิ่ม, พอประทังหิว, เช่น กินพอให้หนักท้อง.

เบี้ยต่อไส้

หมายถึง(สำ) น. เงินที่พอประทังชีวิตให้ยืนยาวไปได้ชั่วระยะหนึ่ง.

หาเช้ากินค่ำ

หมายถึงก. หาเลี้ยงชีพด้วยความลำบากยากแค้นพอประทังชีวิตไปวันหนึ่ง ๆ.

ดับลม

หมายถึงก. ทำให้ลมในท้องระงับไปชั่วคราว, โดยปริยายหมายความว่า กินพอประทังความหิว.

กลั้วเกลี้ย

หมายถึงก. คลุกคลี. ว. มีเล็กน้อยไม่ถึงกับมากทีเดียว, พอมีอยู่บ้าง, จวนหมด, หวุดหวิด, เช่น นํ้ากลั้วเกลี้ยคลอง แกงมีนํ้ากลั้วเกลี้ย; พอเป็นไปได้, พอประทังไปได้.

หยิบไปแต่พอดี

หมายถึงเอาของบริจาคจากตู้ปันสุขไปในปริมาณที่เหมาะสม เผื่อไว้ให้คนอื่นที่ยังเดือดร้อนด้วย ไม่ใช่แย่งหยิบเอาไปกันจนหมด