ผลการค้นหา

ประกับ

หมายถึงก. ประกอบเข้าทั้ง ๒ ข้างเพื่อให้แน่น.

ประกับ

หมายถึง(โบ) น. วัตถุใช้แทนเงินปลีก ขนาดเท่าเหรียญมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑ นิ้ว ทำด้วยดินเผาตีตราต่าง ๆ.

ประกิด

หมายถึงก. ประกอบ, ประกับ, ประดับ.

ไม้ประกับคัมภีร์

หมายถึงน. ไม้แผ่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้างยาวเท่าใบลาน ริมลอกบัว ข้างหน้ามักเขียนลายปิดทองรดน้ำหรือประดับมุก ชุดหนึ่งมี ๒ แผ่น สำหรับประกับด้านหน้าด้านหลังคัมภีร์ใบลาน.

แม่ฝา

หมายถึงน. ไม้กรอบประกับฝาเรือนฝากระดานทั้ง ๔ ด้าน.

แม่แคร่

หมายถึงน. กรอบไม้หรือไม้ไผ่ประกับแคร่ทั้ง ๔ ด้าน.

เชิงกลอน

หมายถึงน. ไม้ประกับปลายเต้าตลอดชายคาเรือนแบบเก่า; ไม้ประกับปลายจันทันตลอดชายคาเรือนแบบใหม่ที่ไม่มีเต้า.

เข้าเฝือก

หมายถึงก. เอาเฝือกประกับแขนหรือขาเป็นต้นที่เดาะหักเพื่อให้ปรกติ.

ลิ้นกบ

หมายถึงน. ไม้แบน ๆ สำหรับประกับใบกบไสไม้ให้แน่น.

พุก

หมายถึงน. ไม้ที่ตอกประกับไว้สำหรับรับสิ่งที่หนัก ๆ เช่น รอดเรือนเป็นต้น.

ขนอบ

หมายถึง[ขะหฺนอบ] น. ไม้ ๒ อันประกับเป็นขอบหรือกรอบของสิ่งของเพื่อให้แน่น เช่น ไม้ขนอบใบลาน.

ดาม

หมายถึงก. ทาบประกอบหรือประกับให้แข็ง เช่น ดามไม้คาน, ทาบหรือปะให้หนาเพื่อให้คงทน เช่น ดามผ้า.