ผลการค้นหา

ต่อย

หมายถึงก. ชก เช่น ต่อยปาก, เอาของแข็งหรือของหนักตีหรือทุบให้ลิ ให้แตก ให้หลุดออก เช่น ต่อยหิน ต่อยมะพร้าว; ใช้เหล็กในที่ก้นแทงเอา เช่น ผึ้งต่อย มดตะนอยต่อย; โดยปริยายหมายความว่า ทำให้แตก เช่น เด็กเอาจานไปต่อยเสียแล้ว. น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า ต่อย เช่น ต่อยมวย ต่อยรูป.

ทุบตี

หมายถึงก. ทำร้ายร่างกายด้วยการทุบ ตี เตะ ต่อย เป็นต้น.

วางมวย

หมายถึงก. ชกต่อยวิวาทกัน.

มวยวัด

หมายถึงน. การชกต่อยอย่างไม่มีกติกา.

ชก

หมายถึงก. ต่อยด้วยหมัดหรือกำปั้น.

มวยหมู่

หมายถึงน. การยกพวกเข้าชกต่อยกันอย่างชุลมุน.

กำหมัด

หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.

ติดหมัด

หมายถึงว. ทันทีทันใด (เลียนจากภาษามวย คือต่อยไปแล้วบวมหรือโนตามหมัดขึ้นมา).

จับเปาะ

หมายถึง(สำ) ว. ตรงเป้า เช่น ต่อยจับเปาะเข้าที่ปลายคาง.

ชุลมุน

หมายถึง[ชุนละ-] ว. อาการที่เป็นไปอย่างสับสนวุ่นวายไม่เป็นระเบียบ เช่น เดินกันชุลมุน ชกต่อยกันชุลมุน.

ไข่หวาน

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำโดยต่อยไข่ใส่ลงในนํ้าเชื่อมร้อน ๆ แล้วต้มให้สุก มักใส่ขิงด้วย.

อร่อย

หมายถึง[อะหฺร่อย] ว. มีรสดี (ใช้แก่ของกิน); (ปาก) ดี, ถึงใจ, ดุเดือด, เช่น มวยคู่นี้ต่อยกันอร่อยมาก.